ฝันในฝัน : หน้า 51/84

Dream in Dream ฝันในฝัน ลูกรีบพาเขามาวัดพระธรรมกายเวลานั้นเลย ลูกก็ พามาด้วยความงุนงงว่าเกิดอะไรขึ้น วันนั้นหลวง พ่อรับปัจจัยพอดี เขารีบนำปัจจัยใส่ซองถวายหลวง พ่อทันที พุทธบุตรต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน เหมือนดวงตะวัน ที่มีดวงเดียว มาเป็นหลักในการทำงาน " บุตรสาวของลูก ตอนเกิดมาก็มีร่างกาย สมบูรณ์ดี แต่พออายุได้ ๑๒ ปี ก็เริ่มมีอาการ กระดูกที่หลังคดเป็นรูปตัว S อายุ ๑๔ ปี ยิ่งคิด มากจนเห็นได้ชัด ทำให้ไหล่สองข้างสูงต่ำไม่เท่ากัน โรคนี้โดยปกติรักษาไม่หาย แต่ลูกอาศัยรักษาทั้ง ภายนอกภายใน ภายนอกรักษาโดยกายภาพบำบัด ปีพ.ศ.๒๕๔๓ สามีของลูกขึ้นพนาวัฒน์ ได้ ผลการปฏิบัติธรรมที่ดี ทำให้เกิดศรัทธาหันมา ศึกษาพระพุทธศาสนา เขาเลื่อมใสศรัทธาวัดและ ชื่นชมพระพุทธเจ้าเป็นอย่างมาก บอกว่า “พระองค์ท่านทรงฉลาดมาก” ปัจจุบันได้อุทิศตน ช่วยเหลืองานพระพุทธศาสนาเป็นประจำ โดยได้ ร่วมงานกับพระต่างประเทศรูปหนึ่ง เขาได้เข้าไป ช่วยงานพระพุทธศาสนาระหว่างประเทศในหลายๆ ด้วยเจ้าค่ะ ด้านโดยสามีได้น้อมนำคำสอนของหลวงพ่อที่ให้ไว้ว่า ส่วนภายในใช้บุญช่วย ทำบุญก็อธิษฐาน ปัจจุบันนี้ ลูกสาวอายุ ๑๗ ปี อาการดีขึ้นมากแล้ว ขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ ฝันในฝันให้ลูก ส DMC ช่องนี้มีคำตอบ ๑. คุณยายอายุยืน ๑๐๒ ปี เพราะในอดีตได้ถวายภัตตาหารและถวาย คิลานเภสัชแก่พระภิกษุสงฆ์ แจกยารักษาโรคแก่คนยากจนเสมอๆ และ ตั้งความปรารถนาให้มีอายุขัยยืนยาว บุญดังกล่าวจึงมาส่งผล ๒. คำอธิษฐานของคุณยายว่าไม่ขอเจอคุณตาอีกก็จะสมปรารถนา เพราะ การกระทำตอนเป็นมนุษย์แตกต่างกัน คุณยายสั่งสมแต่บุญกุศลอย่างเดียว ส่วนคุณตาทำตรงข้ามกัน & ๓. 1. คุณตาตายแล้วก็ดำดิ่งไปมหานรกขุม ๕ ทันทีด้วยวิบากกรรมดื่มสุรา เป็นอาจิณ กำลังโดนนายนิรยบาลกรอกน้ำกรดสีดำร้อนแรง ทุกข์ทรมานมาก ตายเกิดซ้ำ ๆ ซากๆ ไม่อาจรับบุญที่อุทิศไปให้ได้ แต่บุญก็ไปคอยอยู่ที่ยมโลก ๔. คุณยายตายแล้วก็ไปเป็นเทพธิดาสุดสวยมีวิมานทองของชั้นดาวดึงส์ เฟส ๒ ด้วยบุญที่สั่งสมไว้ในพระพุทธศาสนา กำลังมีความสุขมากด้วยผล บุญที่ตนได้ทำไว้อย่างดี ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วก็ยิ่งมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น ๕. ลูกต้องไปเกิดในครอบครัวที่ไม่เข้าวัด เพราะในอดีตชาติหนึ่ง ก่อนที่ จะมาสร้างบารมีกับหมู่คณะได้นับถือความเชื่ออื่นและได้ห้ามญาติที่มา สร้างบุญกับหมู่คณะไม่ให้มาสร้างบุญกับหมู่คณะอีก 5. แต่ได้ญาติคนนั้นเป็นกัลยาณมิตรให้ ภายหลังจึงเปลี่ยนใจและได้มา สร้างบารมีกับหมู่คณะ แต่ไม่ค่อยชอบทำหน้าที่กัลยาณมิตรในช่วงแรก ต่อมาเข้าใจดีขึ้นจึงหันมาทำหน้าที่อย่างเต็มที่ ดังนี้จึงติดตัวมา