สวดมนต์ฉบับธรรมทายาท - ทําวัตรเย็น : หน้า 20/41

๓๖ สวดมนต์ฉบับธรรมทายาท คําแปล - ทําวัตรเย็น ๓๗ ข้าพเจ้าไหว้พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ผู้ไม่มีกิเลสด้วยเศียรเกล้า พระพุทธเจ้าพระองค์ใด เป็นที่พึ่งอันเกษมสูงสุดของสัตว์ทั้งหลาย ข้าพเจ้าไหว้พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น อันเป็นที่ตั้งแห่งความระลึกถึงครั้ง ทีหนึ่ง ด้วยเศียรเกล้า ข้าพเจ้าขอเป็นทาสของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าเป็นนายใหญ่ ของข้าพเจ้า พระพุทธเจ้าเป็นผู้กำจัดทุกข์ และทรงไว้ซึ่งประโยชน์เกื้อกูล แก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าขอมอบกายถวายชีวิตนี้แด่พระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าไหว้อยู่ซึ่งความที่พระองค์เป็นผู้ตรัสรู้โดยแท้ และจัก ประพฤติตาม ที่พึ่งอื่นของข้าพเจ้าไม่มี พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งอันประ เสริฐของข้าพเจ้า ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอให้ข้าพเจ้าจึงเจริญใน ศาสนาของพระศาสดา บุญใดที่ข้าพเจ้าไหว้พระพุทธเจ้า ได้สร้างสมไว้ แล้วในที่นี้ ด้วยอำนาจแห่งเดชะกุศลผลบุญนั้น ขออันตรายแม้ทุกอย่าง อย่าได้มีแก่ข้าพเจ้าเลย ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี กรรมน่าติเตียนอันใด ที่ข้าพเจ้ากระทำแล้วในพระพุทธเจ้า ขอพระพุทธเจ้า จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น เพื่อการสำรวมระวังในพระพุทธเจ้า ในกาลต่อไป ๖. ธัมมานุสสะติ พระธรรมอันพระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ตรัสไว้ดีแล้วนั้น ๑. เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติ จึงเห็นได้ด้วยตนเอง ๒. เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้ และให้ผลได้โดยไม่จำกัดกาล เมื่อมรรค เกิด ผลก็เกิดทันที ๓. เป็นสิ่งที่ควรกล่าวกะผู้อื่นว่า ท่านจงมาดูเถิด ๔. เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว ๕. เป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน ดังนี้ ๗. ธัมมาภิคีติ พระธรรม เป็นสิ่งที่ประเสริฐ เพราะประกอบด้วยคุณคือ ความที่ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ดีแล้วเป็นต้น เป็นธรรมอันจำแนกเป็นมรรค ผล ปริยัติ และนิพพาน เป็นธรรมทรงไว้ซึ่งบุคคลผู้ทรงธรรมมิให้ตกไป สู่โลกที่ชั่ว ข้าพเจ้าไหว้พระธรรมอันประเสริฐนั้น อันเป็นเครื่องขจัด เสียซึ่งความมืด พระธรรมใด เป็นที่พึ่งอันเกษมสูงสุดของสัตว์ทั้งหลาย ข้าพเจ้า ไหว้พระธรรมนั้นอันเป็นที่ตั้งแห่งความระลึกถึงครั้งที่สองด้วยเศียรเกล้า ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระธรรม พระธรรมเป็นนายใหญ่ของ พระธรรมเป็นเครื่องกำจัดทุกข์ และทรงไว้ซึ่งประโยชน์แก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าขอมอบกายถวายชีวิตนี้แด่พระธรรม