ประโยชน์ของการฝึกสมาธิ : หน้า 32/41

๖๐ สวดมนต์ฉบับธรรมทายาท สมาธิ - ประโยชน์ของการฝึกสมาธิ ๖ด สมาธิ สมาธิ คือความสงบ สบาย และความรู้สึกเป็นสุขอย่างยิ่ง ที่มนุษย์ สามารถสร้างขึ้นได้ด้วยตนเอง เป็นสิ่งที่พระพุทธศาสนากำหนดเอาไว้ เป็นข้อควรปฏิบัติ เพื่อการดำรงชีวิตทุกวันอย่างเป็นสุข ไม่ประมาท เต็มไปด้วยสติสัมปชัญญะ และปัญญา อันเป็นเรื่องไม่เหลือวิสัย ทุกคน สามารถปฏิบัติได้ง่ายๆ ซึ่งเมื่อปฏิบัติแล้วจะก่อให้เกิดประโยชน์มากมาย แก่ตนเอง ครอบครัว สังคม ประเทศชาติและพระพุทธศาสนา ๑. ผลต่อตนเอง ประโยชน์ของการฝึกสมาธิ ๑.๑ ด้านสุขภาพจิต - ส่งเสริมให้คุณภาพของใจดีขึ้น คือทำให้จิตใจผ่องใส สะอาด บริสุทธิ์ สงบ เยือกเย็น ปลอดโปร่ง โล่ง เบา สบาย มีความจำ และ สติปัญญาดีขึ้น ส่งเสริมสมรรถภาพทางใจ ทำให้คิดอะไรได้รวดเร็วถูกต้อง และเลือกคิดแต่ในสิ่งที่ดีเท่านั้น ๑.๒ ด้านพัฒนาบุคลิกภาพ - จะเป็นผู้มีบุคลิกภาพดี กระฉับกระเฉง กระปรี้กระเปร่า มี ความองอาจ สง่าผ่าเผย มีผิวพรรณผ่องใส ในตนเอง มีความมั่นคงทางอารมณ์ หนักแน่น เยือกเย็น และเชื่อมั่น มีมนุษยสัมพันธ์ดี วางตัวได้เหมาะสมกับกาลเทศะ เป็นผู้มี เสน่ห์ เพราะไม่มักโกรธ มีความเมตตากรุณาต่อบุคคลทั่วไป ๑.๓ ด้านชีวิตประจำวัน - ช่วยให้คลายเครียด เป็นเครื่องเสริมประสิทธิภาพในการ ทํางาน และการศึกษาเล่าเรียน ช่วยเสริมให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง เพราะร่างกายกับ จิตใจย่อมมีอิทธิพลต่อกัน ถ้าจิตใจเข้มแข็ง ย่อมเป็นภูมิต้านทานโรคไป ในตัว ๑.๔ ด้านศีลธรรมจรรยา - ย่อมเป็นผู้มีสัมมาทิฏฐิ เชื่อกฎแห่งกรรม สามารถคุ้มครอง ตนให้พ้นจากความชั่วทั้งหลายได้ เป็นผู้มีความประพฤติดี เนื่องจาก จิตใจดี ทำให้ความประพฤติทางกายและวาจาดีตามไปด้วย - ย่อมเป็นผู้มีความมักน้อย สันโดษ รักสงบและมีขันติเป็นเลิศ - ย่อมเป็นผู้มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เห็นประโยชน์ส่วนรวม มากกว่าประโยชน์ส่วนตัว ย่อมเป็นผู้มีสัมมาคารวะ มีความอ่อนน้อม ถ่อมตน ๒. ผลต่อครอบครัว ๒.๑ ทำให้ครอบครัวมีความสงบสุข เพราะสมาชิกในครอบครัว เห็นประโยชน์ของการประพฤติธรรม ทุกคนตั้งมั่นอยู่ในศีล ปกครอง กันด้วยธรรม เด็กเคารพผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่เมตตาเด็ก ทุกคนมีความรักใคร่ สามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน