ข้อปฏิบัติในการไปวัด : หน้า 37/41

๗o สวดมนต์ฉบับธรรมทายาท การปฏิบัติตนของคนไปวัด การแต่งกายไปวัด เกินไป ๑. เสื้อผ้า ควรใช้สีขาวหรือสีอ่อน ถ้ามีลายก็ลายเรียบๆ เย็นตา ๒. เนื้อผ้า ไม่โปร่งบางเกินไป ไม่ประณีตเกินไป ไม่หรูหราแพง ๓. การตัดเย็บ อย่าให้รัดรูป แต่หลวมพอสมควร เพื่อความ สะดวกในการกราบไหว้พระ และนั่งสมาธิ สำหรับท่านหญิงไม่ควรนุ่ง กระโปรงสั้น หรือชะเวิกชะวากผ่าหน้าผ่าหลัง แต่ควรนุ่งกระโปรงยาว พอสมควร หรือถุงสําเร็จ และนำผ้าคลุมเข่ามาด้วย เพื่อใช้ขณะนั่งพับ เพียบ ๔. ทรงผม ท่านชายตัดให้สั้น ถ้าไว้ยาวก็หวีให้เรียบ ท่านหญิง อย่าแต่งผมประณีตเกินงาม ผู้พบเห็นจะได้ไม่เกิดความคิดฟุ้งซ่าน ๕. น้ำมันใส่ผม ไม่ควรใช้ ถ้าจําเป็นต้องใช้ ควรเป็นชนิดกลิ่น อ่อนที่สุด จะได้ไม่รบกวนผู้อื่น 5. นํ้าหอม ควรเว้นเด็ดขาด ๗. การแต่งหน้า เขียนคิ้ว ทาปาก ทาเล็บ ฯลฯ จนเกินงามไม่ ควรกระทํา ๔. เครื่องประดับราคาแพง เช่น แหวนเพชร นาฬิกาเรือนทอง หรือสร้อยทองคําเส้นโตๆ ฯลฯ ควรเว้นเด็ดขาด การปฏิบัติตนของคนไปวัด ๙. โปรดระลึกเสมอว่า วัด ไม่ใช่เวทีประกวดความงามหรือสถานที่พลอดรัก วัด ไม่ใช่สถานที่อวดความมั่งมี ๗๑ วัด เป็นสถานที่แสวงบุญ กิเลสใดที่พอกำจัดได้เอง กรุณากอง ทิ้งไว้นอกประตูวัด การนําเด็กไปวัด การนำเด็กเข้าวัดนั้นเป็นการปลูกฝังนิสัยที่ดีแก่เด็ก เพราะทำให้ เด็กได้ใกล้ชิดพระศาสนาตั้งแต่อยู่ในวัยอันสมควร ข้อควรระวัง - อย่านำเด็กอ่อนไปวัดโดยไม่จำเป็น เพราะอาจก่อความรำคาญ แก่ผู้อื่นได้ เด็กที่ค่อนข้างซุกซนหรือรังแกเพื่อนๆ ถ้านำไปด้วย ควรดูแล อย่างใกล้ชิด หรือนำไปฝากไว้ที่จุดรับดูแลเด็ก (ศูนย์เด็ก) พนักงานขับรถและผู้รับใช้ ทั้งพนักงานขับรถและผู้รับใช้ที่ติดตามไปวัด ต้องให้เขามีโอกาสร่วม การบุญการกุศลด้วย อย่ากีดกันเป็นอันขาด ข้อควรระวัง - ดูแลการแต่งกายของพนักงานขับรถ และผู้รับใช้ของท่าน ให้ เรียบร้อย