หน้าหนังสือทั้งหมด

Research on the Ekottarika-àgama
72
Research on the Ekottarika-àgama
HIROAKA, Satoshi (平岡聪). 2013 "The School Affiliation of the Ekottarika-àgama." Research on the Ekottarika-àgama (Taishō 125). edited by Dhammadinnā. 71-105. Taiwan: Dharma Drum…
This text consists of scholarly contributions regarding the Ekottarika-àgama, a significant Buddhist scripture. Hiroaka discusses the school affiliations of this text, while Ku…
บรรณานุกรมคัมภีร์พุทธศาสนา
80
บรรณานุกรมคัมภีร์พุทธศาสนา
บรรณานุกรม Mahāparinirvāṇa sūtra T374 Vol. 12 pp. 365-603 translated by Dharmakṣema Aṅgulimāliyā sūtra T120 pp. 512-544 translated by Guṇabhadra Tibetan tipitaka (1) Peking (tsu) 133b-215a (2) Nartha
ในเอกสารนี้ได้รวบรวมบรรณานุกรมของคัมภีร์พุทธศาสนาที่สำคัญ เช่น Mahāparinirvāṇa sūtra และ Aṅgulimāliyā sūtra พร้อมข้อมูลการแปลโดย Dharmakṣema และ Guṇabhadra นอกจากนี้ยังมีหลักฐานจาก Tibetan tipitaka แล
Exploration of Theravāda Buddhist Manuscripts in Sipsong Panna
91
Exploration of Theravāda Buddhist Manuscripts in Sipsong Panna
literature.9 It is notable that the Agama Sutras (阿含经) discovered in the Xishuangbanna region are incomplete. For example, the Hinayana Agama should have contained the Khuddaka Patha (小品), Dharma-phra
The Agama Sutras found in the Xishuangbanna region are notable for their incompleteness. The Hinayana Agama is expected to contain various texts that are partly missing. According to The Complete Coll
Buddhist Manuscripts from Sipsong Panna Region
90
Buddhist Manuscripts from Sipsong Panna Region
Buddhist manuscripts from the Sipsong Panna region can be divided into four categories. The first category consists of the Dai Pāli Tripiṭaka and Tripiṭaka commentary (三藏琢) which is represented by fiv
Buddhist manuscripts from the Sipsong Panna region are categorized into four main groups: the Dai Pāli Tripiṭaka and Tripiṭaka commentary, frequently used Pāli Canon texts, Theravāda Buddhist literatu
การศึกษาเปรียบเทียบในคาถาชาดก
70
การศึกษาเปรียบเทียบในคาถาชาดก
คาถาชาดกฉบับนี้มีความสดใสคล้ายกับคาถากบทนี้: ศึกษาวิจิละเปรียบเทียบ The Chinese Jâtaka’s Stanzas that Correspond with the Jâtakapâli. A Critical Comparative Study ละอองดาว นนทะสร. 2553 "อุทานวรรณฉบ
คาถาชาดกฉบับนี้มีความสดใสและมีเฉดสีที่แตกต่างกัน โดยเฉพาะการศึกษาในส่วนที่เปรียบเทียบระหว่างภาษาจีนกับบาลี ซึ่งมีการอ้างอิงจากผลงานวิทยานิพนธ์หลายชิ้น เช่น 'ศึกษาวิจิละเปรียบเทียบ' และ 'การศึกษาเชิงวิ
พระมหาวีระเทพ (Kumārajīva) และคัมภีร์สำคัญในพุทธศาสนา
162
พระมหาวีระเทพ (Kumārajīva) และคัมภีร์สำคัญในพุทธศาสนา
พระมหาวีระเทพ (Kumārajīva 鸠摩罗什) ชื่อเต็มตามชื่อเดิม (Abridged Essentials 思维聚要法) T617 ถ้ำกิซิล (Kizil Caves) มณฑลซินเจียง (ชนเจียง Xinjiang) สารัฐรัฐประชาชนจีน กษมรี (Kashmiri) กุมารายนะ (Kumārajñāṇa)
พระมหาวีระเทพ (Kumārajīva) เป็นบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์พุทธศาสนา ที่มีบทบาทในการแปลคัมภีร์พุทธจากภาษาสันสกฤตเป็นภาษาจีน คัมภีร์ที่พระองค์แปลเช่น Diamond Sūtra, Lotus Sūtra, Amitabha Sūtra เป็นต้น พระ
การศึกษาและการวิเคราะห์คัมภีร์พระสุตตันตปิฎก
12
การศึกษาและการวิเคราะห์คัมภีร์พระสุตตันตปิฎก
การบันทึกด้วยภาษาที่แตกต่างกัน11 2. Prof. Kyotsui Oka ได้ศึกษาคัมภีร์พระสุตตันตปิฎกของนิกายนิกายอื่น (Agama) ที่ถูกอาจารย์จีนบนใบลานด้วยภาษาสันสกุลที่ลงเหลือมาถึงปัจจุบัน พร้อมทั้งศึกษาเปรียบเทียบกับค
เนื้อหาของการศึกษาเกี่ยวกับคัมภีร์พระสุตตันตปิฎกและถมม์จักกับปฐมจตุร ซึ่งมีนักวิชาการอย่าง Prof. Kyotsui Oka, Prof. Shōson Miyamoto, Prof. Kōgen Mizuno และ Prof. Shōji Mori ที่ทำการวิเคราะห์และเปรียบเ
ธรรมหารา วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 5 ฉบับที่ 2
71
ธรรมหารา วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 5 ฉบับที่ 2
ธรรมหารา วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 9) 2562 2. วารสาร BUCKNELL, Roderick S. 2014 "The Structure of the Sanskrit Dṛgha-āgama from Gilgit vis-à-vis the Pali Digha-ni
วารสารธรรมหารา ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 นี้นำเสนอการวิจัยที่น่าสนใจเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา โดยมีบทความที่หลากหลายจากนักวิจัยทั้งในและต่างประเทศ เพื่อเป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญสำหรับผู้สนใจในด้านนี้ แหล่งที่มาของเ
การบวรณาและความสำคัญทางพระพุทธศาสนา
37
การบวรณาและความสำคัญทางพระพุทธศาสนา
หรือไม่ เป็นการเกินจำเป็นที่จะต้องบวรณอีก แม้จะบริสุทธิ์แล้ว แต่สำหรับในปัจจุบัน ภิกษุสงฆ์ยังคงมีความจำเป็นที่จะไปบวรณที่ฝ่ายสูงศอีกหรือไม่นั้น ผู้เขียน ทำได้เพียงแค่การวิเคราะห์เนื้อความในพระวินัยแล้
บทความนี้สำรวจความสำคัญของการบวรณาสำหรับภิกษุสงฆ์ในยุคปัจจุบัน โดยเน้นการบวรณาในวันออกพรรษาเพื่อส่งเสริมการพัฒนาตนเองและการสร้างกลุ่มสัมพันธ์ที่ดีภายในสงฆ์ นอกจากนี้ ยังพูดถึงความสำคัญของกัลยาณมิตรและ
คัมภีร์ฉบับมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
45
คัมภีร์ฉบับมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
คัมภีร์ฉบับมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย(พ.ศ.2552) ที่สุดบัญญัติทีมินิกาย ปฏิวรรก (แปลไทย) ที่สุดบัญญัติ สังยุตินิกาย มหาวรรควรรค (แปลไทย) อรรถกถาสุทธิมนิกาย มหาวรรครวรรค (แปลไทย) อธิก.ก.
คัมภีร์ฉบับมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ประกอบด้วยคัมภีร์ที่สำคัญเช่น ปฏิวรรก, สังยุตินิกาย, อรรถกถาสุทธิมนิกาย และอื่นๆ เพื่อใช้ในการศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนาในรูปแบบที่เข้าใจง่ายและเข้าถึงได
อันตรภาพและอันตราปรินิพพาย์ในพระพุทธศาสนา
20
อันตรภาพและอันตราปรินิพพาย์ในพระพุทธศาสนา
122 ธรรมภิบาล วราวิสาภารวาทพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 13) ปี 2564 2.1 อันตรภาพและอันตราปรินิพพาย์ คำว่า “อันตรภา” (Skt, Pāli: antarābhava) ที่ถูกแปลลงรูปเป็น “อันตรภาพ” ในการแปลทับ
บทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับคำว่า 'อันตรภาพ' และ 'อันตราปรินิพพาย์' ในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในมุมมองของคำศัพท์ในพระสูตรที่พบว่าไม่ปรากฏในนิยายฝ่ายบาลี แต่อาจพบในภาษาจีนและนิกายนั้นๆ รับรู
ธรรมวธาร วารสารวิชาการพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวม 13) ปี 2564
16
ธรรมวธาร วารสารวิชาการพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวม 13) ปี 2564
ธรรมวธาร วารสารวิชาการพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวม 13) ปี 2564 ของท่านสงฆ์ภัก เป็นคัมภีร์ของนิภายวาสตริติวาท ที่จานขึ้นเพื่ออรรถธิบายแนวคิดหลักของนิภาย และเพื่อหักล้างแนวคิดของท่านสุทิน
บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์แนวคิดนิภายวาสตริติวาทและการโต้งแจงระหว่างฝ่ายที่สนับสนุนและปฏิเสธอันตรภาพ โดยอ้างอิงจากพุทธวจนและการใช้หลักเหตุผล. โดยสนับสนุนการมีอยู่ของอันตรภาพผ่านชื่อเรียกที่แตกต่างกัน
ฤทธาธรรม วาสาระวิชชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 1 ปี 2559
8
ฤทธาธรรม วาสาระวิชชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 1 ปี 2559
ฤทธาธรรม วาสาระวิชชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 1 ปี 2559 นิทเทส ค. ยุคอธรรมห ได้แก่ พระอธิธรรมปฏิกุ ง. ยุคครอบตระหว่างยุคอธรรมหกับยุคอรรถกถา ได้แก่ เปรียกโบทย เนติปกรณ์ มินิทปัญหา ง. ยุครถกถา ได้
บทความนี้สำรวจพัฒนาการของคัมภีร์ในพระพุทธศาสนา โดยแบ่งยุคเป็น 4 ยุค ได้แก่ ยุคอธรรมห, ยุคครอบตระ, ยุครถกถา และยุคภูภา รวมถึงวิธีการวิจัยในแนวนาบที่อิงจากคัมภีร์ในระดับชั้นเดียวกัน เน้นการเปรียบเทียบระ
การศึกษาเกี่ยวกับคัมภีร์ใบลานและอุปาลิสุตร
21
การศึกษาเกี่ยวกับคัมภีร์ใบลานและอุปาลิสุตร
ในพระสุทธบินฎีกาส30 2. สำหรับชิ้นส่วนของคัมภีร์ใบลานดังกล่าวนี้กับชิ้นส่วนของ “อุปาลิสุตร” มีทั้งขนาดและรูปแบบลักษณะที่เหมือนกัน รวมถึงขนาดของ ดูที่ใช้อีกใบลานก็ยังเท่ากันอีกด้วย นอกจากนี้ด้านหน้าขอ
บทความนี้สำรวจความเชื่อมโยงระหว่างชิ้นส่วนของคัมภีร์ใบลานและอุปาลิสุตร โดยเจาะลึกถึงความเหมือนกันในขนาดและรูปแบบ รวมถึงการเปรียบเทียบกับมัญญอาคมฉบับจีนโบราณ พบว่ามีความสำคัญทั้งในด้านศาสนาและประวัติศา
การเปรียบเทียบฉบับสันสกฤตและภาษาจีนในพระเอกสาร
15
การเปรียบเทียบฉบับสันสกฤตและภาษาจีนในพระเอกสาร
เชิงอรรถ 25 (ต่อ) 1. Kṣudrake’pi ง างา Daridra-brāhmaṇam adhikṛtyoktām. (AKBh: 466) แปล: อีกทีหนึ่ง ใน Kṣudraka-āgama ก็เช่นกัน มีการกล่าวถึงพรรคทหมู่ชื่อ Daridra 2._tvām svādare (Lee, ผู้วิจัย tv
บทความนี้วิเคราะห์ความไม่ตรงกันของชื่อพรรคหมู่ในฉบับภาษาไทยและจีน โดยใช้การเปรียบเทียบระหว่างฉบับของพระปรามาและฉบับของ AKBh ที่พูดถึง Daridra และ Vādari ผู้วิจัยได้สรุปว่าอาจจะมีความผิดพลาดในการอ่านระ
ข้อมูลเกี่ยวกับพราหมณ์พาวรี
14
ข้อมูลเกี่ยวกับพราหมณ์พาวรี
yo te dhammam adesesi sanditthikam akālikam tanhakkhayam anitikam yassa n’ atthi upama kvaci. (Sn 1139) [พราหมณ์ณพาวรี 25 กล่าวว่า] 25 ข้อมูลเกี่ยวกับ พราหมณ์พาวรีและปิงค่ะ ในคัมภีร์ต่าง ๆ 1. ชั้นส
บทความนี้วิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยวกับพราหมณ์พาวรีซึ่งพูดถึงในคัมภีร์ต่าง ๆ เช่น คัมภีร์พุทธวงศ์-สุตรา และเอกสารอื่น ๆ ซึ่งมีการกล่าวถึงชื่อของพราหมณ์ Badari และเกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาและคัมภีร์ต่าง ๆ การศึ
ธรรมภายในและคัมภีร์พระพุทธศาสนา
166
ธรรมภายในและคัมภีร์พระพุทธศาสนา
เรื่องเดียวกัน หน้า 264 เรื่องเดียวกัน หน้า 284 เรียบเรียงจากงานวิจัยของ ดร.ชลลลธ์ สุวรรณรางกูล (2556) "ธรรมภายในมีร่วมรินราน สูตร คัมภีร์ต้นฉบับพระพุทธศาสนาคำตัน". อามา (Agama: 阿含經) กล่าวให้คำว่า "นิ
เนื้อหานี้เกี่ยวกับการศึกษาเรื่องธรรมภายในตามงานวิจัยของ ดร.ชลลลธ์ สุวรรณรางกูล โดยมีการกล่าวถึงคัมภีร์พระพุทธศาสนาหลายเล่ม เช่น อามา, มัชฌมขณะ, กุฎุรกกามะ และ สังยุตตคาถา รวมถึงการวิเคราะห์ความเชื่อม
Paleographical Analysis and Buddhist Manuscripts
83
Paleographical Analysis and Buddhist Manuscripts
Sander, Lore. 2000. “Appendix: A brief paleographical analysis of the Braāhmī manuscripts in volume I.” In J. Braarvig, eds., Buddhist manuscripts vol 1, pp. 285-300. Oslo: Hermes Pub. Original editio
This section presents a brief paleographical analysis of the Brahmi manuscripts in Buddhist texts as compiled by various scholars. Notable contributions include analyses by Sander (2000) on manuscript
Abbreviations Used in Buddhist Texts
18
Abbreviations Used in Buddhist Texts
ABBREVIATION A manuscript A B manuscript B BLSF British Library Sanskrit Fragments ChinD Chinese translation (Taisho vol. 12 No. 374 pp. 354-603) translated by Dharmaksemа Chi
This document provides a comprehensive list of abbreviations commonly used in Buddhist texts and manuscripts, detailing various editions and translations, including Sanskrit fragments, Chinese transla
Buddhist Sutras Compilation
123
Buddhist Sutras Compilation
T32 Si di jing 四譯經 Madhyama Āgama19 T36 Benxiong yizhi jing 本相獻曆經 /20 T48 Shifa fejiajing 是法非法經 /21 T57 Lou fenbu jing 漏分布經 /20 T98 Pufa yi jing 普法義經 /22 T112 Ba zhendaojing 八正道經 /23 T150a
This compilation includes key Buddhist texts such as the Madhyama Āgama, the Eightfold Path Sutra, and various other sutras that explore core principles of Buddhism. These scriptures serve as guidepos