ธรระพี : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 15 / 22

ธรระพี ประช อดทนอย่างมีเป้าหมาย ๒๔๕ เราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี การสร้างบารมีเป็นงานที่ แท้จริงของมวลมนุษยชาต…

การสร้างบารมีคือภารกิจหลักของมนุษย์ ที่ผ่านการสั่งสมบุญเพื่อเดินทางในวัฏสงสารสู่เป้าหมายสูงสุด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของความอดทน โดยเฉพาะในการเผชิญกับคำพูดของผู้อื่น การมีสติปัญญาจะ

ธรระพี ประช อดทนอย่างมีเป้าหมาย ๒๔๗ แต่ยังไม่ทันจะได้เล่นซุกซนเช่นเคย ช้างเชือกนั้นก็ใช้งวงจับลิง ฟาดลงบนพ…

ในเหตุการณ์ที่ลิงเชื่องรู้ ถูกช้างจับและทำให้สิ้นชีวิต พระบรมศาสดาได้ใช้เหตุการณ์นี้สอนภิกษุให้เข้าใจว่าการกระทำไม่ดีจะส่งผลตามมาไม่ว่าจะในชาตินี้หรือในอดีตชาติก็ตาม พระองค์จึงเล่าเรื่องในอดีตของพระโพ

ธรระพี ประช อดทนอย่างมีเป้าหมาย ២៤៩ ในปัจจุบัน แต่ไม่อาจพ้นจากทุกข์ในอบาย เพราะการทำ ปาณาติบาตนั้นอย่างแน่…

เรื่องราวว่าด้วยการอดทนอย่างมีเป้าหมาย และการทำความดี โดยยกตัวอย่างกระบือโพธิสัตว์ที่ไม่หวั่นไหวและอดทนต่อความยากลำบาก สอนให้เห็นถึงผลของการกระทำ และความสำคัญของขันติธรรมในการเพิ่มพูนบารมี นำมาซึ่งการ

ธรระพี ประช อดทนให้ถึงที่สุด ๒๖๓ พระองค์ประสูติ พระราชามีรับสั่งให้พราหมณ์มาพยากรณ์ พระโอรส เมื่อพราหมณ์เห…

เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อพระโอรสเตมียกุมารได้รับการพยากรณ์ถึงคุณธรรมและลักษณะเฉพาะที่แตกต่างของพระองค์ในพระราชาภิบาล โดยพราหมณ์ได้บอกว่าพระโอรสนี้จะนำมาซึ่งความสุขแก่ประชาชนทุกคน รวมถึงเหตุการณ์ที่พระกุม

ธรระพี ประช ดทนให้ถึงที่สุด ๒๖๕ ก็ทรงข่มความรู้สึกไว้ ไม่ตรัสอะไร ทรงดำริว่า ถ้าเราพูดออกไป ตอนนี้ ความพยา…

ในเนื้อหานี้ เป็นตอนที่พระกุมารต้องเผชิญกับความรู้สึกเสียใจเมื่อไม่สามารถเปิดปากพูดถึงความรู้สึกของตนได้ ขณะเดียวกันก็ทรงมีความตั้งใจที่จะบวชในป่า โดยที่สารถีต้องขุดหลุมโดยเหตุผลบางประการ พระกุมารได้แ

ธรระพี ประช อดทนให้ถึงที่สุด ๒๖๗ กลับไปรับราชสมบัติ พระดาบสก็ปฏิเสธ และได้แสดงธรรม ถวายพระชนกว่า “คนหนุ่มค…

ในเรื่องนี้ พระดาบสได้สอนถึงความสำคัญของการประพฤติพรหมจรรย์และการออกบวช พระราชาและชาวเมืองสละราชสมบัติเพื่อค้นหาความสุขแท้จริง โดยการบรรพชาทำให้พวกเขาเข้าถึงฌานสมาบัติและมีชีวิตที่สงบสุข การอดทนจึงเป็

อ ธรระพี ประช อดใจเมื่อมีอุปสรรค ๒๗๕ การสร้างบารมีเป็นงานที่แท้จริงของมวลมนุษยชาติ เราเกิดมาก็เพื่อสร้างบารม…

การสร้างบารมีเป็นงานแท้จริงของมนุษย์ เราเกิดมาเพื่อสร้างบารมีตามรอยพระบรมศาสดา แม้จะต้องเผชิญกับอุปสรรค แต่สิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องทดสอบกำลังใจ หากใช้สติและปัญญา อุปสรรคก็จะหมดไป การฝึกใจให้หยุดนิ่งเป็

ธรระพี ประช ผู้มีขันติธรรมเป็นเลิศ ២៨៧ ความเมตตาปรารถนาดีต่อเพื่อนร่วมโลก เป็นทางมา แห่งสันติภาพอันไพบูลย์…

การมีขันติธรรมและความเมตตาต่อเพื่อนร่วมโลกนั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นต่อความสุขและสันติภาพของมนุษยชาติ ความเมตตาจะช่วยให้มนุษย์สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข และลดการแก่งแย่งรบรา ในทางธรรม ความเมตตาและข

ธรระพี ประช ผู้มีขันติธรรมเป็นเลิศ ๒๕๑ ถูกเทวดาจับมัดไว้ด้วยเชือกวิเศษแล้วช่วยกันนำขึ้นมาบนสวรรค์ ท้าวเวปจ…

เรื่องราวนี้สื่อถึงการตอบสนองต่อการถูกดูถูก และการใช้ธรรมะในการจัดการกับภัยจากคนพาล พระอินทร์เป็นตัวอย่างของการมีขันติธรรม โดยไม่แสดงอาการโกรธหรือการตอบโต้ท้าวเวปจิตติ แม้ว่าจะถูกกล่าวหยาบคาย ตลอดจนแส

ธรระพี ประช ขันติ และเมตตา พาสู่ดุสิต บุรี ๓๑๕ ปัญหาที่เกิดขึ้นในโลกเรานี้ ไม่มีอะไรเป็นของใหม่ ไม่ว่า จะเ…

ในบทความนี้ผู้เขียนพูดถึงปัญหาที่เกิดขึ้นในโลกซึ่งไม่ใช่สิ่งใหม่ แต่อยู่ในรูปแบบที่เปลี่ยนไปตามกาลเวลา โดยเสนอให้มีการจัดการกับปัญหาผ่านการมีสติและความสงบ ปัญหาสามารถจัดการได้เมื่อเรามีกำลังใจอันเกื้อ

ธรระพี ประช ขันติ และเมตตา พาสู่ดุสิต บุรี ๓๑๙ พระราชาเห็นพระนางแสดงความรักต่อพระกุมารมาก ถึงเพียงนั้น ก็ย…

เรื่องราวนี้นำเสนอความตึงเครียดในพระราชวังเมื่อพระราชาทรงเห็นความรักที่นางจันทาเทวีมีต่อพระกุมาร ทรงอิจฉาและสั่งประหารพระกุมารในวิธีที่โหดร้าย สะท้อนให้เห็นถึงความทุกข์ทรมานจากการสูญเสียและการอดทนต่อโ

ธรระพี ประชาช ทางมาแห่งคุณธรรม ကောဇ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงเสด็จไปยังที่อยู่ของพราหมณ์ แล้วตรัสถามว่า “พราห…

ในบทสนทนานี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จไปหาพราหมณ์ที่วัดและสอบถามถึงวัตถุประสงค์การมาเยือนของท่าน เมื่อทราบว่าพราหมณ์ไม่สามารถบวชได้เนื่องจากไม่ได้รับอนุญาตจากภิกษุ พระพุทธเจ้าจึงให้มีการประชุมสงฆ์และถา

ธรระพี ประช การฝึกตน บนเส้นทางอริยะ ยานพาหนะอันใดก็หามิได้” ๓๕๑ พระนิพพานนั้นอยู่ที่ตรงไหน พระบรมศาสดาตรัส…

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับพระนิพพานตามคำสอนของพระพุทธเจ้า โดยชี้แจงว่าพระนิพพานไม่ได้อยู่ในโลกหรือที่ใดที่เรามองเห็น แต่เป็นสภาวะที่ต้องฝึกตนอย่างลึกซึ้ง เส้นทางแห่งการเข้าถึงพระนิพพานนั้นอยู่ในกาย

ธรระพี ประช การฝึกตน บนเส้นทางอริยะ ကဇက คือ ทรงชี้แจงเรื่องความดีและผลของการทำความดี ให้ผู้ที่ควร ฝึกได้รู…

บทความนี้ว่าด้วยการฝึกตนบนเส้นทางอริยะ โดยเน้นเรื่องการปฏิบัติชอบทางกาย วาจา และใจ เพื่อให้เกิดความสุขในปัจจุบันและสร้างผลดีในอนาคต ทั้งยังแสดงให้เห็นถึงผลของความชั่วและกรรมที่ตามมา สำหรับผู้ที่ไม่ปฏิ

ธรระพี ประช การฝึกตน บนเส้นทางอริยะ ๓๕๕ ส่วนคนมีอัธยาศัยหยาบ จะทรงใช้วิธีการสอนที่รุนแรงขึ้น และ พวกที่มีอ…

การฝึกอบรมตนเองเพื่อนำคนอื่นเข้าสู่พระนิพพานนั้นจำเป็นต้องใช้วิธีการที่เหมาะสมกับจริตและอัธยาศัยของแต่ละบุคคล เพื่อให้การชักชวนเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยังต้องฝึกใจของตัวเองให้เข้าถึงพระธรรมก

ธรระพี ประช เส้นทางสมณะ ๓๖๗ *ในวันสุดท้าย ก่อนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะเสด็จ ดับขันธปรินิพพาน สุภัททปริพาชก…

ในวันสุดท้ายก่อนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรินิพพาน สุภัททปริพาชกมีข้อสงสัยเกี่ยวกับธรรมที่ได้ยินจากผู้เฒ่าก่อนหน้า ท่านเชื่อว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสามารถช่วยขจัดความสงสัยนั้นได้ และได้เดินทางไปหาพระอานนท์เพื

ธรระพี ประช เส้นทางสมณะ ៣៦៩ มักขลิโคสาล อชิตเกสกัมพล ปกุธกัจจายนะ สัญชัยเวลัฏฐบุตร นิครนถนาฏบุตร สมณพราหมณ…

ข้อความนี้พูดถึงการสนทนาระหว่างพระผู้มีพระภาคเจ้ากับสุภัททปริพาชกเกี่ยวกับความเป็นสมณะและอริยมรรคอันประกอบด้วย ๘ องค์ ความสำคัญของฤษีและคำสอนในธรรมวินัย ซึ่งสอนเราเกี่ยวกับการตรัสรู้และทางสู่การหลุดพ้

ธรระพี ประช สนทนาธรรมตามกาล บนเส้นทางแห่งการสร้างบารมีนั้น ทุกคนควรเป็น กัลยาณมิตรต่อกัน ประคับประคองให้กำ…

บนเส้นทางสร้างบารมี ทุกคนควรเป็นกัลยาณมิตร สนทนา แลกเปลี่ยนความรู้ เพื่อสร้างจิตใจที่ดีและปัญญา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ผู้ที่มีความยินดีในธรรมย่อมไม่เสื่อมจากพระสัทธรรม วิชชาในพระพุทธศาสนานำไปสู่ก

ธรระพี ประช สนทนาธรรมตามกาล ๓๕๕ ประสบการณ์ในการทําใจหยุดนิ่ง หรือสนทนาธรรมะที่ได้ศึกษา มาให้กันและกัน ครั้…

บทนี้เล่าถึงการสนทนาธรรมระหว่างพระเถระในสถานที่ป่าโคสิงคสาลวัน ซึ่งเป็นที่รื่นรมย์ พระมหาโมคคัลลานะและพระมหากัสสปะได้ไปพบพระสารีบุตรเพื่อฟังธรรม ขณะที่พระอนุรุทธะและพระอานนท์ต้องการเข้าร่วมการสนทนา เพ

ธรระพี ประช สนทนาธรรมตามกาล พระมหาโมคคัลลานะตอบว่า “ป่าโคสิงคสาลวันจัก งดงามด้วยภิกษุผู้กล่าวอภิธรรมกถา ถา…

บทสนทนาถึงความงดงามของป่าโคสิงคสาลวันที่เต็มไปด้วยภิกษุที่มีการปฏิบัติที่ดีและการสนทนาตามธรรม โดยพระมหาโมคคัลลานะและพระสารีบุตรได้อภิปรายเกี่ยวกับความตั้งใจและความสามารถของภิกษุในการเข้าสมาบัติ และการ