สนทนาธรรมในป่าโคสิงคสาลวัน : หน้า 398/580

ธรระพี ประช สนทนาธรรมตามกาล พระมหาโมคคัลลานะตอบว่า “ป่าโคสิงคสาลวันจัก งดงามด้วยภิกษุผู้กล่าวอภิธรรมกถา ถามตอบซึ่งกันและกัน โดยไม่หยุดพักเลย” จากนั้นพระมหาโมคคัลลานะได้ถามพระ สารีบุตรกลับบ้าง พระสารีบุตรตอบว่า “ภิกษุในศาสนานี้ ไม่ เป็นไปตามอ่านาจของจิต แต่ยังจิตให้เป็นไปในอานาจได้ เมื่อ ภิกษุนั้นหวังจะเข้าสมาบัติใด ในเวลาไหน ไม่ว่าจะเป็นเวลาเช้า เที่ยงหรือเย็น ก็สามารถเข้าสมาบัตินั้นๆ ได้ดังใจปรารถนา เปรียบเหมือนพระราชาหรืออำมาตย์ ที่มีผ้ามากมายหลากสี อยู่ในหีบ เมื่อต้องการจะห่มผ้าสีใด ผืนไหน ในเวลาใดก็ทําได้ดัง ใจทุกประการ ป่าโคสิงคสาลวันจะงดงามด้วยภิกษุเช่นนี้แหละ” เมื่อพระเถระผู้ทรงคุณธรรมทุกรูป ได้สนทนาถึงป่าโค สิงคสาลวันอันงดงามด้วยวัตรปฏิบัติต่างๆ ของพระภิกษุแล้ว พระสารีบุตรจึงออกความเห็นว่า “พวกเราต่างตอบตาม ปฏิภาณของตนกันแล้ว เราไปเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า เพื่อ กราบทูลเรื่องนี้ให้พระองค์ทรงพยากรณ์กันเถิด แล้วเราจะได้ จดจําสิ่งที่ถูกต้องที่สุดเอาไว้” ทุกรูปพร้อมใจกันไปเข้าเฝ้าพระ บรมศาสดาถึงที่ประทับ โดยพระสารีบุตรเป็นผู้กราบทูล เรื่องราวทั้งหมดที่ได้สนทนาธรรมกันและทูลถามถึงว่าถ้อยคำของ พระเถระรูปไหนเป็นสุภาษิต