อดทนให้ถึงที่สุด : หน้า 268/580

ธรระพี ประช อดทนให้ถึงที่สุด ๒๖๗ กลับไปรับราชสมบัติ พระดาบสก็ปฏิเสธ และได้แสดงธรรม ถวายพระชนกว่า “คนหนุ่มควรประพฤติพรหมจรรย์ การ บรรพชาของคนที่ยังแข็งแรง ผู้รู้ทั้งหลายย่อมสรรเสริญ อาตมภาพไม่มีความปรารถนาในราชสมบัติ เพราะมฤตยูย่อม รุกรานอยู่เป็นนิตย์ ชีวิตเป็นของน้อยเหมือนไม้ใกล้ฝั่ง เหมือน ฝูงปลาในน้ำน้อย จักทำอะไรได้ การอภิเษกจะมีประโยชน์อะไร” พระราชาและพระเทวีทรงเลื่อมใส มีพระประสงค์จะ ผนวช นางนมและเหล่าอำมาตย์ก็ปรารถนาจะบวชตาม พระ ราชาจึงมีรับสั่ง ให้ป่าวประกาศไปทั่วพระนครว่า “ผู้ใดต้องการ จะบวชก็เชิญบวชได้" แล้วให้เปิดท้องพระคลัง สละราชสมบัติ ทั้งหมด บรรดาชาวเมืองต่างทิ้งบ้านเรือนพากันออกบวชหมด และได้เป็นผู้เข้าถึงฌานสมาบัติ เสวยสุขอยู่ในฌาน เมื่อพระราชาเมืองอื่น ทรงทราบข่าวการออกผนวช ของพระราชา และชาวเมืองแล้ว ก็บังเกิดความเลื่อมใส จึง สละราชสมบัติ ออกผนวชตามเป็นจำนวนมาก และได้บรรลุ อภิญญาสมาบัติกันถ้วนหน้า ละโลกไปแล้ว ก็เข้าถึงพรหมโลก และสุคติโลกสวรรค์ เพราะฉะนั้น ความอดทนเป็นสิ่งประเสริฐ ที่จะยัง ประโยชน์ให้สำเร็จ และนำความสุขมาให้ทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น