เรื่องราวเก่าของพระบรมโพธิสัตว์ : หน้า 248/580

ธรระพี ประช อดทนอย่างมีเป้าหมาย ๒๔๗ แต่ยังไม่ทันจะได้เล่นซุกซนเช่นเคย ช้างเชือกนั้นก็ใช้งวงจับลิง ฟาดลงบนพื้นอย่างแรง แล้วเอาเท้ากระทืบ า จนร่างของลิง แหลกเหลว สิ้นชีวิตลงทันที เหตุการณ์นั้น ได้ปรากฏต่อสายตาของพระภิกษุ ภิกษุ ทั้งหลายจึงสนทนากันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น เมื่อพระบรมศาสดา เสด็จมา และทรงทราบเรื่องราวทั้งหมดจึงตรัสว่า “ไม่ใช่แต่ใน ชาตินี้เท่านั้นที่ลิงเกเรตัวนี้ต้องเสียชีวิต เพราะความประพฤติไม่ดี แม้ในอดีตชาติก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน” แล้วทรงน่าเรื่องในอดีตชาติ มาตรัสเล่าให้แก่ภิกษุทั้งหลายฟังว่า ในอดีตกาล เมื่อครั้งพระบรมโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็น พญากระบือ อาศัยอยู่ในหิมวันตประเทศ เมื่อเจริญวัยเต็มที่มี ร่างกายสมบูรณ์ด้วยพละกำลัง ตัวสูงใหญ่สง่างาม ท่องเที่ยวไป ตามป่าเขาลำาเนาไพร วันหนึ่งเมื่อกระบือโพธิสัตว์กินหญ้า จน อิ่มหนําสําราญแล้ว ได้เข้าไปยืนพักที่ใต้ร่มไม้แห่งหนึ่ง ซึ่งแผ่กิ่ง ก้านสาขาให้ร่มเงาแก่ฝูงนกกาได้มาอาศัย ลิงรุ่นหนุ่มตัวหนึ่ง อาศัยอยู่บนต้นไม้ต้นนั้นพอดี เมื่อ เห็นกระบือโพธิสัตว์ ยืนนิ่ง ไม่มีท่าทีที่น่าจะเป็นภัยแก่ตนก็นึก สนุกขึ้นมาทันที รีบลงจากต้นไม้กระโดดขึ้นไปบนหลังพระโพธิสัตว์ เล่นตามใจชอบของมัน จับเขาทั้ง ๒ ข้าง ห้อยโหนโยนตัวไปมา