ทางมาแห่งคุณธรรม : หน้า 336/580

ธรระพี ประชาช ทางมาแห่งคุณธรรม ကောဇ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงเสด็จไปยังที่อยู่ของพราหมณ์ แล้วตรัสถามว่า “พราหมณ์ ท่านมาทำอะไรในวัดนี้” เขา กราบทูลว่า “ข้าพระองค์ปฏิบัติดูแลภิกษุทั้งหลายอยู่ พระเจ้าข้า” “แล้วเธอได้รับการสงเคราะห์จากหมู่ภิกษุบ้างไหม” พราหมณ์ กราบทูลว่า “ได้พระเจ้าข้า ในแต่ละวันข้าพระองค์จะได้อาหาร จากภิกษุ แต่เมื่อข้าพระองค์ขอบวช ไม่มีภิกษุรูปใดอนุญาตให้ ข้าพระองค์บวช พระเจ้าข้า” เมื่อราธพราหมณ์ทูลเรื่องทั้งหมด ให้พระพุทธองค์ทรง ทราบ พระบรมศาสดาจึงรับสั่งให้ประชุมสงฆ์ แล้วตรัสถามว่า “ภิกษุทั้งหลาย ผู้ที่ระลึกถึงคุณของพราหมณ์ผู้นี้ได้มีอยู่บ้างไหม” พระสารีบุตรเถระกราบทูลว่า “พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ระลึกได้ เมื่อข้าพระองค์เที่ยวบิณฑบาตอยู่ในกรุงราชคฤห์ พราหมณ์นี้ ให้คนถวายข้าวทัพพีหนึ่งแก่ข้าพระองค์ พระเจ้าข้า” พระบรมศาสดาจึงตรัสว่า “สารีบุตร การที่เธอสงเคราะห์ พราหมณ์ผู้ได้ทำอุปการคุณอย่างนี้ ให้พ้นจากทุกข์ ไม่ควรหรือ” พระสารีบุตรเพียงได้ฟังนัยที่พระบรมศาสดาตรัสเช่นนี้ ก็ทราบ ถึงพุทธประสงค์ ท่านจึงรับเป็นพระอุปัชฌาย์ให้ราธพราหมณ์ บวชเป็นภิกษุในพระพุทธศาสนา เมื่อราธพราหมณ์ได้บวชแล้ว ท่านตั้งใจปฏิบัติธรรม