ปุน-ทาฏิกา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 7 / 33

ประโยค๒ - ชมุพปฏูกา (จุดดโอภาค) - หน้าที่ 77 คนควา ต ปักสควา อาคมสีสามมิต สุตจ อริวาสสีดาว สารีปุตตาติ คนควา นาทส. เถโร ปุน กิตปาหุงเขน สุตภี อาปุจิ สุตา อริวาสสี ดาว สรีปุตต มีย นิสมาสามติ เนว คนควา

ในหน้าที่ 77 ของชมุพปฏูกา มีการถ่ายทอดเรื่องราวเกี่ยวกับการแสดงปฏิบัติของภิกษุและอริวาสสีดาว ผู้ได้ตามรอยคำสอนต้องมีวินัยและการปฏิบัติอันดีเพื่อนำไปสู่อรหัตตะและบรรลุธรรม โดยกล่าวถึงความสำคัญของการฝึก

ประโยค / คำฉีฎพระธรรมบทที่ถูกต้อง ยกคำศัพท์เปิด ภาค ๑ หน้าที่ 112 ซึ่งกาละ นิพุทธวาท บังเกิดแล้ว อวิชามานรัย ในรถใหญ่อยู่ชื่อว่า อวิธี ๑ ตำ เสฺจภูติดต อ. บุตรของเศรษฐี ท. หลานนั้น ปฏิวา ใหม่แล้ว นิยม

เนื้อหานี้เกี่ยวกับพระธรรมบทที่อธิบายถึงแนวคิดต่างๆ ในพุทธศาสนา การบรรยายถึงคำสอนต่างๆ และความเข้าใจเกี่ยวกับอวิชาและนิพุทธวาท โดยมีการใช้อธิบายจากคำศัพท์และตัวอย่างเพื่อให้เกิดความกระจ่างชัดเจนต่อผู้

ประโยค - คำฉุนทธ์มมที่ถูกราย อกกพิพิเศษ ภาค ๕ หน้า 129 กิเลส ยังสิลส ท. ปี่้น อันสัตว์เกิดแล้ว มาความนาย ด้วย การยังมรรคให้เจริญ อุปปาทสมามิ ก็ให้เกิดขึ้น ปุน อีก อิติ ดังนี้ แนวา สกุณเย ไม่พอจานันเท

เนื้อหาในหน้าที่แสดงถึงการทำความเข้าใจกิเลสอย่างลึกซึ้ง แนะนำแนวทางการเจริญมรรคเพื่อพัฒนาจิตใจให้สูงส่ง การสร้างความชนะเหนือกิเลสอย่างมีหลักการ ด้วยการฝึกฝน ใจกาย และการปฏิบัติธรรม โดยอ้างอิงถึงคำสอนใ

ประโยคโต๋ - คำนี้ฐธรรมมาพูดถูกฅ ยกพัดเปล ภาค ๔ - หน้า 129 กัเลส ยังฅเลส ท. ปี่น อนสัตว์เกิดฅ ได้แล้ว มงกุฎนาย ด้วย การยังมรรให้เจริญ อุปปาทเส sets ฅให้เกิดขึ้น ปุน อีก อิติ ดังนี้แนว สกุณเงย ไม่พอจาน

เนื้อหานี้พูดถึงกระบวนการพัฒนาจิตใจและวิธีการเอาชนะกิเลส เพื่อให้ผู้คนสามารถเกิดใหม่ในด้านดีได้ ผ่านการทำความเข้าใจและแก้ไขชีวิตด้วยการปฏิบัติธรรม ที่บ่งบอกถึงการฝึกฝนใจเพื่อเอาชนะความยึดมั่นและอุปสรร

1000 ททมาโน ปิโย โหติ มนาปทายี ลภเต มนาฬิ เสฏฐนฺทโท เสฏฐมุเปติ ฐาน อคฺคสฺส ทาตา ลภเต ปุน ค ททโต ปุญฺญ์ ปวฑฺฒติ ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก ผู้ให้สิ่งที่ชอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ชอบใจ ผู้ให้สิ่งประเสริฐ ย่อมถึงฐา

เนื้อหาอธิบายว่าผู้ให้มักจะได้รับความรักและความดี ผู้ให้สิ่งที่มีคุณค่า ย่อมได้ผลลัพธ์ที่มีคุณค่าเช่นกัน บุญแห่งการให้ช่วยเพิ่มพูนสิ่งดีในชีวิต นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงยาน้ำแก้ไอ ตราไอยรา ที่ได้มีการ

1900 ททมาโน ปิโย โหติ นายทาย ลภเต มนา เสฏฐนทโท เสฎฐเปติ ฐาน อคคลส ทาคา ลภเต ปุน ค ทโต ปุณ ปว ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก ผู้ให้สิ่งที่ขอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ขอบใจ ผู้ให้สิ่งประเสริฐ ย่อมถึงฐานะที่ประเสริฐ ผู้ใ

การให้เป็นลักษณะสำคัญที่ทำให้ผู้คนรู้สึกอบอุ่นและได้รับความรัก จากข้อความในบทนี้เราจะเห็นว่าการให้สิ่งดีๆ แก่ผู้อื่นไม่เพียงแต่ทำให้ชุมชนเข้มแข็งขึ้น แต่ยังนำมาซึ่งบุญและผลในฐานะที่สูงส่งขึ้น อีกทั้งย

1900 ททมาโน ปิโย โหติ นายทาย ลภเต มนา เสฏฐนทโท เสฎฐเปติ ฐาน อคคลส ทาคา ลภเต ปุน ค ทโต ปุณ ปว ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก ผู้ให้สิ่งที่ขอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ขอบใจ ผู้ให้สิ่งประเสริฐ ย่อมถึงฐานะที่ประเสริฐ ผู้ใ

ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก และผู้ให้สิ่งที่ประเสริฐ จะได้รับสิ่งที่เลิศ โดยการให้ไม่เพียงแต่สร้างบุญ ยังส่งเสริมสุขภาพจิตที่ดีอีกด้วย ยาน้ำแก้ไอมะแว้ง ตราไอยรา เป็นผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการพัฒนาจากสูตรตำรับโบรา

รายนามเจ้าภาพ อยู่ไฟ ye ป ฉบับเดือนพฤศจิกายน เจ้าภาพกิตติมศักดิ์ ลายมชัย จันทน-นท โมล ดวล-ครอบครัว ตาสมชาย-ตา-ตะวัน ศิริตรุรัตน์ กัลฯสะไกร พญ.ลักษณา-นพ.ชัยธัช-ธนัชชัย-ไตรภพ สามเสน คํ า า าง -ชนิภรณ์ บ

รายนามของเจ้าภาพในงานเดือนพฤศจิกายนประกอบด้วยบุคคลสำคัญและกลุ่มต่างๆ ที่มีส่วนร่วมในการส่งเสริมพระพุทธศาสนา เช่น กัลฯ อัญชลี, บริษัทต่างๆ และหลวงพ่อหลายรูป รวมถึงกลุ่มอาสาสมัครและศูนย์ปฏิบัติธรรมต่างๆ

1.1 วังวนแห่งชีวิต บทที่ 1 ความรู้เบื้องต้นเรื่องกฎแห่งกรรม “อเนกชาติสํสาร์ คหการ คเวสนฺโต คหการก ทิฏโฐสิ สพพา เต ผาสุกา ภคคา วิสงฺขารคต จิตต์ สนธาวิสส์ อนิพฺพิส ทุกขา ชาติ ปูนปูน ปุน เคห์ น กาฬสิ คหก

บทความนี้พูดถึงความเป็นไปของชีวิตและสังสารวัฏ ตลอดจนการที่สรรพสัตว์ต้องประสบการเกิดและตายไม่รู้จบ ภายใต้กฎแห่งกรรมซึ่งเป็นผลของการกระทำที่ผ่านมาของแต่ละบุคคล ทั้งนี้ได้อธิบายถึงความสำคัญของการทราบกฎแห

กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๑ ไม่ใส่ก็ถือว่าผิดความนิยมอีก เช่น : : อย์ ธมฺมเทสนา กิสมี ฐาเน ภาสิตาติ ฯ (ใช้ได้) : อย์ ธมฺมเทสนา กิสมี ภาสิตาติ ฯ (ไม่ถูก) สามเณโร ตาม สทเท นิมิตต์ คเหตุวา ยฏฐิโกฏิ วิสสชฺเชต

เนื้อหาเกี่ยวกับกฎเกณฑ์การเรียงประโยคในภาษาไทย โดยมีตัวอย่างที่แสดงถึงการใช้คำที่ถูกต้องและผิด ความสำคัญของการใส่นามกำกับในกรณีของสรรพนามและอัพยยศัพท์ถูกอธิบายอย่างละเอียด พร้อมแบบมีหลงอยู่ในบางกรณี ซ

สำนวนนิยม ๑๕๕ : ญาติ ฯเปฯ : อย่ากระทำอย่างนี้เลยนะลูก กุมาริกา คนอื่นซึ่งคู่ควรแก่ ตระกูล และโภคะของพวกเรา พ่อแม่จักนำมาให้แก่ลูก ฯลฯ (ป.๖/๒๕๒๑) : ตาต มา เอว์ กริ, อญฺญ์ เต อมหาก กุลสุส จ โภคานญฺจ อนุ

เนื้อหาเกี่ยวกับสิ่งที่ควรทำและไม่ควรทำในครอบครัว รวมถึงความสำคัญของการรักษาความสัมพันธ์ในสังคม พร้อมแสดงถึงบทบาทของกรรมฐานในการควบคุมอารมณ์ ความโกรธ ในใจของแต่ละบุคคล เนื้อเรื่องนำเสนอตัวอย่างจากกรณี

២២ อปุปสฺสุตาย์ ปุริโส พลิพทโทว ชีรติ มิสานิ ตสฺส วฑฺฒนฺติ ปญฺญา ตสฺส น วฑฺฒตีติ คนมีสุตะน้อยนี้ ย่อมแก่เหมือนโคถึก เนื้อของ เขาย่อมเจริญ แต่ปัญญาของเขาหาเจริญไม่. เรื่องปฐมโพธิกาล อเนกชาติสํสาร์ สงฺธ

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างปัญญาและการเกิดซ้ำในชาติต่างๆ โดยเปรียบเทียบกับการแสวงหาช่างทำเรือนและผลของความเจริญเติบโตในปัญญาของบุคคล. โดยเฉพาะในบริบทของการเกิดใหม่ในสงสารซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดท

๗๗ อุปนีตวโยว ทานิสิ สมุปยาโตสิ ยมสฺส สนฺติก วาโสปิ จ เต นตฺถิ อนุตรา ปาเถยฺยปี จ เต น วิชฺชติ โส กโรติ ทีปมตฺตโน ขิปฺป์ วายม ปณฺฑิโต ภว นิทฺธนฺตมโล อนงฺคโณ น ปุน ชาติชร์ อุเปหิสีติ บัดนี้ ท่านเป็นผู้

เนื้อหานี้กล่าวถึงการที่ผู้คนควรเตรียมตัวเมื่อเข้าสู่วัยชรา ทั้งในด้านจิตใจและการดำเนินชีวิต โดยมีการเปรียบเทียบถึงการเดินทางไปยังสำนักของพระยายม และการทำให้ตนเองเป็นบัณฑิตเพื่อไม่ต้องกลับมาเกิดอีก กา

๑๔๐ มุญฺจ ปุเร มุญฺจ ปจฺฉโต มชเฌ มุญฺจ ภวสฺส ปาร สพฺพตฺถ วิมุตฺตมานโส น ปุน ชาติชร์ อุเปหิสีติ ท่านจงเปลื้อง (อาลัย) ในกาลก่อนเสีย จงเปลื้อง (อาลัย) ข้างหลังเสีย จงเปลื้อง (อาลัย) ใน ท่ามกลางเสีย จึงเ

ข้อความนี้เสนอแนวทางในการหลุดพ้นจากความทุกข์ โดยการปล่อยวางจากอาลัยในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต เป็นการสอนให้เข้าใจถึงการไม่ยึดติดในชีวิต ซึ่งจะนำไปสู่การพ้นจากการเกิดและแก่ การปล่อยวางนี้ทำให้เราเป็นผู้ม

២២ อปุปสฺสุตาย์ ปุริโส พลิพทโทว ชีรติ มิสานิ ตสฺส วฑฺฒนฺติ ปญฺญา ตสฺส น วฑฺฒตีติ คนมีสุตะน้อยนี้ ย่อมแก่เหมือนโคถึก เนื้อของ เขาย่อมเจริญ แต่ปัญญาของเขาหาเจริญไม่. เรื่องปฐมโพธิกาล อเนกชาติสํสาร์ สงฺธ

เนื้อหาเล่าถึงความสัมพันธ์ระหว่างการแก่เฒ่าของคนซึ่งมีสุตะน้อยและการเจริญของปัญญา โดยระบุว่าแม้เนื้อจะเจริญ แต่ปัญหาทางปัญญานั้นกลับไม่เติบโต รวมไปถึงการท่องเที่ยวในสงสารและความทุกข์ที่เกิดจากการเกิดใ

๗๗ อุปนีตวโยว ทานิสิ สมุปยาโตสิ ยมสฺส สนฺติก วาโสปิ จ เต นตฺถิ อนุตรา ปาเถยฺยปี จ เต น วิชฺชติ โส กโรติ ทีปมตฺตโน ขิปฺป์ วายม ปณฺฑิโต ภว นิทฺธนฺตมโล อนงฺคโณ น ปุน ชาติชร์ อุเปหิสีติ บัดนี้ ท่านเป็นผู้

ในข้อความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการเตรียมตัวก่อนเข้าสู่วัฏสงสาร โดยเน้นให้ผู้ที่มีวัยชรานั้นต้องใส่ใจถึงการไม่พึ่งพิงสิ่งใดในระหว่างทางและทำให้ดีขึ้นเพื่อชีวิตหน้า เน้นว่าความมลทินและกิเลสเป็นอุปสรรคท

๑๔๐ มุญฺจ ปุเร มุญฺจ ปจฺฉโต มชเฌ มุญฺจ ภวสฺส ปาร สพฺพตฺถ วิมุตฺตมานโส น ปุน ชาติชร์ อุเปหิสีติ ท่านจงเปลื้อง (อาลัย) ในกาลก่อนเสีย จงเปลื้อง (อาลัย) ข้างหลังเสีย จงเปลื้อง (อาลัย) ใน ท่ามกลางเสีย จึงเ

บทความนี้กล่าวถึงการหลุดพ้นจากภพด้วยการตัดสังโยชน์และการไม่เข้าถึงชาติและชราอีก โดยเน้นถึงความสำคัญของการปล่อยวางอาลัยในทุกภพ เพื่อนำไปสู่ความเป็นพราหมณ์ที่มีใจหลุดพ้นในธรรม.

Dsuem ประชาช พระอริยเจ้า ๕๐๗ การดำเนินชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัยในสังสารวัฏ จะต้อง รู้เท่าทันอาสวกิเลส รู้ว่าสิ่งใดเป็นบุญสิ่งใดเป็นบาปอกุศล แล้ว ดำรงตนให้อยู่ในเส้นทางแห่งบุญ เส้นทางแห่งความดี ความไม่รู้

การดำเนินชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัยในสังสารวัฏจะต้องรู้จักอาสวกิเลส และแยกแยะระหว่างบุญและบาปเพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายจากความไม่รู้ เพราะความไม่รู้สามารถนำไปสู่การกระทำบาปและทำให้ชีวิตมัวหมอง การสอบถามผู้รู้

Bะเพื่อประช มิตรภาพที่ยั่งยืน ๑๔๖ ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย ไม่ได้นี้ ทุกชีวิตที่เกิดมา ล้วนบ่ายหน้าไปสู่ความตาย ไม่มีสังขาร อันใดเลยที่เที่ยงแท้ยั่งยืน มีเพียงคุณงามความดีที่กล

ในโลกแห่งสังสารวัฏ ทุกชีวิตมีจุดมุ่งหมายเดียวกันคือการเผชิญหน้ากับความตาย แต่สิ่งที่ยั่งยืนคือคุณงามความดีที่นำไปสู่การเข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งเป็นพื้นฐานของการมีชีวิตที่แท้จริง การสร้างบารมีในชีวิตนี้เ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 104 ปภูติ จําเดิม สทฺธิ์ พร้อม, กับ ปุน อีก สณิก ค่อย ๆ ปุนปฺปุนํ บ่อยๆ สย เอง ภิยโย ยิ่ง สห กับ ภิยโยโส โดยยิ่ง สาม เอง [๕๓] ปัจจัยนั้น

บทนี้เสนอหลักการและการใช้คำในบาลี รวมถึงการลงท้ายที่ใช้เป็นเครื่องหมายวิภัตติและกิริยา เช่น คำว่า 'โต' ที่แสดงถึงตำแหน่ง 'ข้าง', 'แต่' เป็นต้น โดยมีการแสดงความหมายของคำต่างๆ ที่ใช้ในการสื่อความหมาย เช