กฎเกณฑ์การเรียงประโยคในภาษาไทย คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ วิชาแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ หน้า 107
หน้าที่ 107 / 374

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับกฎเกณฑ์การเรียงประโยคในภาษาไทย โดยมีตัวอย่างที่แสดงถึงการใช้คำที่ถูกต้องและผิด ความสำคัญของการใส่นามกำกับในกรณีของสรรพนามและอัพยยศัพท์ถูกอธิบายอย่างละเอียด พร้อมแบบมีหลงอยู่ในบางกรณี ซึ่งผู้เรียนควรเข้าใจหลักการและข้อยกเว้นที่สำคัญเช่นในวิชาฉันท์และภาษามคธ เพื่อให้การเรียงประโยคเป็นไปตามมาตรฐานและดูสมบูรณ์ยิ่งขึ้น

หัวข้อประเด็น

-กฎเกณฑ์การเรียงประโยค
-การใช้คำในประโยค
-ความสำคัญของนามกำกับ
-ข้อยกเว้นในการใช้สรรพนาม
-ตัวอย่างการเรียงประโยคที่ถูกต้องและผิด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๑ ไม่ใส่ก็ถือว่าผิดความนิยมอีก เช่น : : อย์ ธมฺมเทสนา กิสมี ฐาเน ภาสิตาติ ฯ (ใช้ได้) : อย์ ธมฺมเทสนา กิสมี ภาสิตาติ ฯ (ไม่ถูก) สามเณโร ตาม สทเท นิมิตต์ คเหตุวา ยฏฐิโกฏิ วิสสชฺเชตวา ฯเปฯ (ใช้ได้) : สามเณโร ตาม นิมิตต์ คเหตุวา ยฏฐิโก วิสสชฺเชตวา ฯเปฯ (ไม่ถูก) แม้ศัพท์อื่นก็นัยเดียวกันนี้ จึงควรระวัง จำสูตรง่ายๆ ว่า “ใช้ปัจจัยในอัพยยศัพท์ ไม่ต้องมีนามกำกับ ใช้สรรพนาม ต้องมีนามกำกับ ทั้งนี้ มียกเว้น เช่น ในวิชาฉันท์ ภาษามคธ ซึ่งถูกบังคับคณะ ให้ต้องใส่นามกำกับ และในปกรณ์ต่างๆ ก็มีหลงอยู่บ้าง แต่ถือเป็น แบบไม่ได้ เพราะมีไม่ทั่วไป เช่น : ภนฺเต อิธ โลเก เอวํ โสจิตวา ปุน คนฺตวา โสจนฏฐาเน นิพฺพตฺโตติ วุตฺเต ฯเปฯ (๑/๑๑๙)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More