ปัญญาและการเกิดใหม่ในพุทธศาสนา คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 40
หน้าที่ 40 / 204

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างปัญญาและการเกิดซ้ำในชาติต่างๆ โดยเปรียบเทียบกับการแสวงหาช่างทำเรือนและผลของความเจริญเติบโตในปัญญาของบุคคล. โดยเฉพาะในบริบทของการเกิดใหม่ในสงสารซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดทุกข์. ทางการสอนแสดงให้เห็นว่าควรแสวงหาความรู้และการเฉลิมฉลองในความรุ่งเรืองของปัญญาเพื่อลดทุกข์ โดยไม่ควรปล่อยให้วิสัยธรรมที่นำไปสู่การเกิดใหม่ที่ขมขื่นเกิดขึ้นอีกครั้ง.

หัวข้อประเด็น

-ปัญญาในพุทธศาสนา
-การเกิดใหม่
-ความทุกข์ในสงสาร
-การแสวงหาความรู้
-ส่งผลของการไม่นำปัญญามาใช้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

២២ อปุปสฺสุตาย์ ปุริโส พลิพทโทว ชีรติ มิสานิ ตสฺส วฑฺฒนฺติ ปญฺญา ตสฺส น วฑฺฒตีติ คนมีสุตะน้อยนี้ ย่อมแก่เหมือนโคถึก เนื้อของ เขาย่อมเจริญ แต่ปัญญาของเขาหาเจริญไม่. เรื่องปฐมโพธิกาล อเนกชาติสํสาร์ สงฺธาวิสฺสํ อนิพฺพิส คหการ คเวสนฺโต ทุกฺขา ชาติ ปุนปฺปุนํ คหการก ทิฏโฐสิ ปุน เคห์ น กาหสิ สพฺพา เต ผาสุกา ภคคา คหกูฏ วิสงฺขต วิสงฺขารคต จิตฺต์ ตณฺหานํ ขยมชุฌคาติ เราแสวงหาช่างผู้ทำเรือน เมื่อไม่ประสบ จึงได้ ท่องเที่ยวไปสู่สงสารมีชาติเป็นเอนก ความเกิด บ่อยๆ เป็นทุกข์ แน่ะนายช่างผู้ทำเรือน เราพบท่านแล้ว ท่าน จะทำเรือนอีกไม่ได้ ซี่โครงทุกซี่ของท่าน เราหัก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More