ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bะเพื่อประช
มิตรภาพที่ยั่งยืน
๑๔๖
ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย
ไม่ได้นี้ ทุกชีวิตที่เกิดมา ล้วนบ่ายหน้าไปสู่ความตาย ไม่มีสังขาร
อันใดเลยที่เที่ยงแท้ยั่งยืน มีเพียงคุณงามความดีที่กลั่นตัวเป็น
ความบริสุทธิ์เท่านั้นที่จะส่งผลให้เราได้เข้าถึงกายที่เที่ยงแท้ภายใน
คือพระธรรมกาย ธรรมกายนี่แหละ คงที่ไม่เปลี่ยนแปลง
เป็นอิสระจากสิ่งที่เป็นมลทิน จากความโลภ ความโกรธ ความหลง
กิเลสอาสวะต่างๆ เป็นตัวตนที่แท้จริงของเรา และจะเป็น
นิรันดร์อย่างนี้ตลอดเวลา
กายที่อยู่ในภพทั้งสามเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มีการ
เปลี่ยนแปลง ไหลเวียนกันอยู่ตลอดเวลา เพราะไม่ใช่ตัวตนที่
แท้จริง จึงมีแต่ความทุกข์ ตั้งแต่ทุกข์น้อยจนกระทั่งทุกข์มากไป
ตามลำดับ
ดังนั้น ให้เรารู้ว่ากายที่อยู่ในภพทั้งสาม เป็นทางผ่าน
ของการสร้างบารมี เพื่อจะได้เข้าถึงกายที่แท้จริงและเป็นที่พึ่ง
ให้กับเรา นั่นคือ กายธรรมที่อยู่ภายในตัวของเรา
มีวาระบาลีที่กล่าวไว้ใน กุนตินีชาดก ว่า
“กตสฺส เจว กตฺตา จ มิตฺติ สนฺธิยเต ปุน
ธีรานํ โน จ พาลาน
จ
วส กุนฺตินิ มา คม
มิตรภาพของผู้ที่ถูกทำร้ายกับผู้ที่ทำร้ายย่อมกลับเชื่อม