พระสัมมา-สัมพุทธเจ้า : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 152 / 170

๔๕ รำรึง มั่นใจใจ ด้วยสัมโมหนี่ยกกด เล่ม ๑ บทที่ ๑๔ ผู้เอาชนะความตระหนั่ พรษั่มสัมมุพุทธเจ้าตรัสว่า "บุคคลพึงนำความตระหนั่่ออกไปเสีย พึงมความตระหนั่ซึ่งเป็นมลินแล้วพึงให้ทาน เพราะบุญทั้งหลายเป็น

บทที่ ๑๔ ของหนังสือเรื่อง "ผู้เอาชนะความตระหน่" กล่าวถึงวิธีการขจัดความตระหนั่ในจิตใจ โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้ผู้คนมีความมั่นใจในการให้ทาน เพื่อประโยชน์ทั้งในชีวิตนี้และในโลกหน้า การให้เป็นช่อง

ราเจิ้ง บันเทิงใจ ด้วยสัมผัสเนี่ยกาก เล่ม ๑ ๕๑ ประการแรก ไม่ทำปาณาติบาต ประการที่สอง การให้ชีวิตสัตว์เป็นทาน ประการที่สาม การมีปฏิภาราไว้อ่อนน้อมต่อท่าน ผู้เจริญอยู่เป็นนิตย์ ประการที่สี่ ให้ยารักษ

เนื้อหานี้พูดถึงแนวทางการทำบุญในพระพุทธศาสนา ซึ่งประกอบด้วยหลักการสำคัญ 5 ประการ ได้แก่ การไม่ทำปาณาติบาต, การให้ชีวิตสัตว์เป็นทาน, การมีปฏิภาราและอ่อนน้อมต่อผู้เจริญ, การให้ยารักษาโรค, และการให้อาหาร

๕๕ รำรำ มันทรงใจ ด้วยสัมผัสนี่ยกา เล่น ๑ บทที่ ๑๙ คนจน ๓ ประเภท พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ความยากจนเป็นทุกข์ของผู้ครองเรือนในโลก” พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ หลวงพ่อ ธัมมฺโม เคยให้โอวาทไว้ว่า

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงทุกข์ของผู้ครองเรือนในโลก โดยแบ่งประเภทคนจนออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่ คนอยากจนที่ไม่ตั้งใจทำงานและคนที่เลือกประหยัดจนเกินไปซึ่งในแต่ละประเภทมีการดำเนินชีวิตที่แตกต่างกันไป การตร

ชำ รำรัง บันทึกใจ ด้วยสมานมณี ยกเอา บทที่ ๒๐ ผู้ให้โภชนะแชื่อว่า ให้ฐานะ ๕ ประการแก้ปฏิทัศนก ---------------------------------------------------------------------- วันนี้ ท่านทานบดีทั้งหลาย ได้พร้อมใ

บทที่ 20 ของชำรำรัง บันทึกใจ โดยสมานมณี พูดถึงการให้โภชนะแก่ผู้รับทาน ซึ่งถือเป็นการให้ฐานะ 5 ประการ มีอายุยืนยาว และมีภูมิปายที่งดงาม ข้อความนี้สะท้อนถึงความหมายและประโยชน์ของการให้ทานในพระพุทธศาสนา

60 ว่ารีบ นับถือใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม ๑ บทที่ ๒๒ การทำงานที่มีผลมาก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า "อนนท์... เราไม่กล่าวปาฏิบุคลิภาคท่าน (ท่านที่ให้เฉพาะเจาะจง) ว่ามีผลมากกว่าสัมท่านโดยเรียงใดๆ สัม

บทที่ 22 ของหนังสือกล่าวถึงความสำคัญของการทำงานที่มีผลมากตามหลักพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะความเกี่ยวข้องกับการสั่งสมบารมีเพื่อการเดินทางข้ามวัฏสงสารได้อย่างสะดวก และการสร้างบารมีที่เกิดจากการทำดีด้วยศรัทธา

70 รำราญ บันเทิงใจ ด้วยสัมมนาที่นา เล่ม 1 บทที่ 26 เหตุใให้ประสบผูมาก 3 ประการ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า กุลบุตผูม์ครร็ฌทอฯ จะ ประสบผูมาก เพราะความถึงพร้อมด้วยเหตุ 3 ประการ คอ ประการแรก ถึงพร้อมด้

บทที่ 26 กล่าวถึงสามประการที่ทำให้กุลบุตรประสบผู้มากตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้แก่ 1) ศรัทธา เชื่อในผลของการให้ทาน 2) ไทยธรรม มีปัจจัยที่เหมาะสมและได้มาอย่างชอบธรรม 3) ทักษิณาญค ผู้รับมีศีลและต

บาคาร่า บันเทิงใจ ด้วยสัมโมหนี่ยกา เล่ม ๑ บทที่ ๒๗ ไม่ควรดูหมิ่นบุญว่ามีประมาณน้อย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า "บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบุญว่า บุญมีประมาณน้อยจะไม่มาถึง แม้หม้อน้ำนยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงม

บทนี้เน้นถึงความสำคัญของการไม่ดูหมิ่นบุญ แม้จะมีขนาดเล็กเพียงใด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่าบุญเป็นสิ่งที่สามารถสะสมได้ แม้แต่การให้ทานกับสัตว์ก็สามารถนำมาซึ่งกุศล โดยยกตัวอย่างการให้น้ำแก่สัตว์และการให

129 รำรึง บันเทิงใจ ด้วยสัมโนทนียกา เล่ม 1 บทที่ 30 บุญเป็นมิตรติดตามไปในโลกหน้า มิตร แปลว่า เพื่อนรักใคร่คุ้นเคย มาดา ชื่อว่า เป็นมิตรในเรือน เพราะเป็นผู้ให้ความรัก ใคร่คุ้นเคยตั้งแต่บุตรอยู่ในครรภ

บทที่ 30 ของสัมโนทนียกา เล่ม 1 นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับมิตรที่เป็นบุญซึ่งติดตามเราไปในจักรวาลถัดไป พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเน้นถึงการกระทำบุญเป็นสาเหตุที่นำสุขมาสู่ชีวิต ผู้ที่กระทำบุญจะมีมิตรที่คอยสนับสนุนใน

รำลึก บำเทิงใจ ด้วยสัมโมหนึยงกาม เล่ม ๑ ७๙ การเข้าถึงฐานะของความเป็นเศรษฐีมีหาเศรษฐีได้ ก็เพราะบุญ อนเข้า ถึงความเป็นกษัตริย์พระเจ้า จัดการพระรัตนไ ถก็เพราะบุญ การบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ พระสัมมาสัม

การเข้าใจถึงความสำคัญของบุญในชีวิตนำไปสู่ความสุขและการบรรลุธรรม การสังสมบุญเป็นเครื่องมือที่ทำให้ผู้คนมีความสุขในโลกนี้และโลกหน้า โดยบุญนั้นพร้อมต้อนรับผู้ที่ทำความดีอยู่เสมอ การสร้างบุญจึงเป็นสิ่งสำค

ตราริง บันเทิงใจ ด้วยสัมม bashknnygta เผ็น 1 บทที่ ๒๒ ฐานะทางสังคมในโลกหน้า ฐานะทางสังคมในโลกนี้ วัดกันที่ใครมีทรัพย์สมบัติ ยศ บริวารถ และความเป็นใหญ่มากกว่ากัน แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังค้นพบว่า ฐา

ในโลกนี้ ฐานะทางสังคมวัดกันที่ทรัพย์สมบัติและยศ แต่ในโลกหน้าฐานะทางสังคมถูกกำหนดโดยบุญและความดีที่สะสม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเตือนว่าวิลัยในโลกนี้ไม่สามารถใช้ได้ในโลกหน้า บุญคือเครื่องวัดสถานะในโลกหน้า เ

52 จากถึง บันทึกใจ ด้วยสัมมานิยมฤกษ์ เล่ม 1 บทที่ 37 ผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า "ชีวิตถูกชำ่นเข้าไป อายุจิ้งสั้น ผู้ที่ถูกชำ่นเข้าไปแล้ว ไม่มีเครื่องต้านทาน บุคคล พิจารณาเห็นภ

บทที่ 37 นี้พูดถึงการที่ชีวิตจะมีการชำแหละเข้าสู่การตาย และจะมีชีวิตในปรโลกที่ยาวนานทั้งสุขและทุกข์ ซึ่งขึ้นอยู่กับบุญที่ได้สร้างเอาไว้ในโลกนี้ โดยหลวงพ่อถมมชโยได้ระบุว่าสถานที่หนึ่งที่ทุกคนต้องไปคือป

รำรึง บันทึึกใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม ๑ ๙๓ ฝุ่นในมือเมื่อเทียบกับฝุ่นในแผ่นดินมีประมาณน้อย ฉันใด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า "สัตว์ที่ตายแล้วไปเกิดในสุคติโลกสวรรค์ก็มีประมาณน้อย" ฉันนั้น การได้อัตภาพ

เนื้อหาเกี่ยวกับความยากในการเกิดเป็นมนุษย์และเข้าถึงพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างความเป็นไปได้ในการไปเกิดในสุคติโลกสวรรค์และว่าแค่การเกิดเป็นมนุษย์ก็ค่อนข้างยาก จากนั้นยังได้กล่าวถึงการใช้ชีวิตอย่างมีค่า

๕๖ สำเร็จ บันเทิงใจ ด้วยสัมมามิทเมียกนา เล่ม ๑ บทที่ ๓๙ จิตผ่องใส สุขติเป็นที่ไป ท่านทานบดีทั้งหลาย ฝุ่นในเสิมมือมีประมาณน้อย เมื่อเทียบกับฝุ่นในแผ่นดิน ฉันใด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า สัตว์ที่ตาย

บทนี้เน้นการทำความเข้าใจเกี่ยวกับการไปสู่สุขติว่าเป็นสิ่งที่ยากและเป็นที่ปรารถนาของคนทั่วไป พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงความสำคัญของจิตใจที่ผ่องใสที่สามารถนำไปสู่สุขติได้ โดยการพัฒนาจิตใจผ่านการทำบุญ เช

Here is the extracted text from the image: --- ๕๕ ว่าเงิน มันก็ใจ ด้วยสัมเมโหมทนียกตา เล่ม ๑ บทที่ ๔๐ คุณค่าของความเป็นมนุษย์ ชีวิตของเทพบุตรเทพบุตรธิดา เป็นชีวิตของการสวยสุข ซึ่งเป็นผลจากบุญกุศล ท

บทที่ 40 เล่ม 1 ของหนังสือชาติที่พูดถึงคุณค่าของความเป็นมนุษย์ แบ่งปันว่าชีวิตของเทพบุตรและเทวดาเป็นผลมาจากบุญที่ได้กระทำ ในขณะที่ชีวิตในอบายเกิดจากบาปที่สะสมไว้ สอนไว้ถึงความสำคัญของการเป็นมนุษย์ซึ่ง

๑๒๒ รำหรับ มั่นใจ ด้วยสัมไมยาก เล่ม ๑ บทที่ ๔๒ เนื้อบูญ ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จไปแสดงธรรมบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพื่อโปรดเทพบุตรพุทธมาดา ทรงปฐมอุทานอัญญกะเทพบุตรกับอินทเทเทพบุต

บทเรียนจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเกี่ยวกับการให้ทานที่ถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปรียบเทียบระหว่างอัญญกเทพบุตรกับอินทเทเทพบุตร การเลือกสถานที่และเวลาที่ดีย่อมส่งผลให้การให้ทานมีอานุภาพมากขึ้น รวมถึงบท

ราเชิง บันทึกใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม ๑ ๑๐๕ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า "หากบุคคลจะพิ ทำบุญ ก็ควรทำบุญนั้นบ่อยๆ ควรทำความพอใจในบุญนั้น เพราะการสั่งสมบุญนำสุขมาให้." *นางสาวเทวิดา มก. ๑๒/๑๔ มก. ๒๕/๒๖

๑๐๘ รำรึก บันเทิงใจ ด้วยผสมโห่ยกกากา เล่ม ๑ บทที่ ๔๔ เหตุและประโยชน์จากความรัก (๑๔ กุมภาพันธ์ วันวาเลนไทน์) วันนี้วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช........... ชาวโลกสมมุติให้เป็นวันแห่งความรัก พระสัมมา

วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ถูกกำหนดให้เป็นวันแห่งความรัก ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเล่าถึงความรักที่ไม่ได้เป็นเพียงความรู้สึก แต่เป็นผลจากกรรมและเกี่ยวพันระหว่างบุคคลในอดีต โดยมีเรื่องเล่าจากสมัยพุทธกาลที่พ

รำรึง บันทึ๊กใจ ด้วยสัมโมหนียกกลิ ๑๑๙ พระอัญญาโกณฑัญญะได้เป็นปฐมสาวก นอกจากการตั้งความปรารถนาไว้ในอดีตแล้ว ท่านยังมีอัครมุขปสส นำผลไม้ หรือพืชพันธุ์ญาณที่จะออกใหม่ชุดแรกมาถวายพระภิญฺญาโกณฑัญญะ ท่านสั

บทความนี้กล่าวถึงพระอัญญาโกณฑัญญะซึ่งเป็นปฐมสาวกของพระพุทธเจ้า และการสั่งสมบุญที่ท่านทำในอดีตซึ่งส่งผลให้ได้รับอรหันต์ก่อนใคร พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังกล่าวถึงการทำทานที่มีผลตามเวลาซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงคว

รำรึง บันเทิงใจ ด้วยสัมมานิทยากา เล่ม ๑ ๑๓๓ การให้พร คนไทยโบราณนั้นเมื่อพบกัน ก่อนจะจากกัน ผู้อาวุโสกว่า จะกล่าวคำอวยพรแก่ผู้ที่จะจากไป แต่ปัจจุบันนิยมนิยมให้พร แก่ผู้ที่มอบ (หรือถวาย) ของให้เท่านั้

บทความนี้พูดถึงการให้พรในวัฒนธรรมไทย ที่สะท้อนถึงความหมายของการอวยพรที่มีเป้าหมายเพื่อความประเสริฐ แสดงให้เห็นถึงวิธีการให้พรที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันนอกจากการมอบของขวัญ นอกจากนี้ยังยกตัวอย่างถ

บทความน่าอ่าน เรื่อง : Tipitaka (DTP) สืบทอดพุทธธรรม... จากพุทธกาลสู่โลกปัจจุบัน ณ ดินแดนชมพูทวีป ย้อนกลับไปเมื่อ 2,500 กว่าปีก่อน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสรู้ธรรมและทรงเผยแผ่พระสัทธรรมคำสอนในโปรดเ

บทความนี้นำเสนอการสืบทอดพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตั้งแต่สมัยพุทธกาลจนถึงปัจจุบัน โดยเริ่มต้นที่การเผยแผ่ธรรมในชมพูทวีปเมื่อ 2,500 ปีที่แล้ว และพูดถึงวิวัฒนาการในการสืบทอดพระไตรปิฎกที่เริ่มจา