ไม่ควรดูหมิ่นบุญว่ามีประมาณน้อย ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 73
หน้าที่ 73 / 146

สรุปเนื้อหา

บทนี้เน้นถึงความสำคัญของการไม่ดูหมิ่นบุญ แม้จะมีขนาดเล็กเพียงใด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่าบุญเป็นสิ่งที่สามารถสะสมได้ แม้แต่การให้ทานกับสัตว์ก็สามารถนำมาซึ่งกุศล โดยยกตัวอย่างการให้น้ำแก่สัตว์และการให้ทานที่มีเจตนาเป็นบุญขนาดใหญ่ นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการที่บุคคลบ่มเพาะบุญในชีวิตประจำวัน

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของบุญ
-การให้ทาน
-คำสอนจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
-กุศลในชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บาคาร่า บันเทิงใจ ด้วยสัมโมหนี่ยกา เล่ม ๑ บทที่ ๒๗ ไม่ควรดูหมิ่นบุญว่ามีประมาณน้อย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า "บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบุญว่า บุญมีประมาณน้อยจะไม่มาถึง แม้หม้อน้ำนยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมาทีละหยาดได้ ฉันใด ฯลฯ มีบุญญาสังสมบุญเมี้่ทะน้อย ย่อมเต็มด้วยบุญได้ ฉันนั้น" ทานที่บุคคลให้ได้แล้ว ย่อมเป็นทางมาแห่งบุญเสมอ แม้กระทั่งจะให้สัตว์ทั้งหลาย เหมือนดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าส่าวว่า "สัตว์ทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในบ่อน้ำคำ หรือหูล่มโสร คำประตูบ้าน บุคคลใดสนับสนุนภาชนะ หรือให้น้ำล้างขึ้นไปด้วยตั้งใจว่า ขอให้สัตว์ทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในที่นั้น จงอัดภาพให้เป็นไปด้วยน้ำนี้เถิด กรวดอันมีการสาดน้ำจากภาชนะนั้น ยังเป็นทางมาแห่งบุญ จะกล่าวไปให้ถึงกุศลในมนุษย์โล่ฯ"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More