การบำเพ็ญบุญเพื่อมรรคผลในพระพุทธศาสนา ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 31
หน้าที่ 31 / 146

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้พูดถึงเหตุการณ์ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จบิณฑบาตที่บ้านของอุทัยพราหมณ์ และการที่พราหมณ์นั้นถวายบิณฑบาตเพียงสามวันเท่านั้น พระพุทธองค์ได้สอนเกี่ยวกับการทำบุญและการปฏิบัติธรรมที่ควรทำบ่อยๆ รวมถึงการทำการเกษตร การให้ทาน การดำเนินชีวิตที่ดี เพื่อให้เข้าถึงมรรคผลในทางการบรรลุธรรมอย่างมีประสิทธิภาพ

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการทำบุญ
-การบิณฑบาตในพระพุทธศาสนา
-การปฏิบัติธรรมเพื่อมรรคผล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กจริง บันเทิงใจ ด้วยดุมใจนี่ยกด เล่ม ๑ บทที่ ๙ เกิดบ่อยๆ เพื่อให้ได้มรรคผล ครั้งหนึ่งในสมียพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จบิณฑบาต ณ ที่อยูของอุทัยพราหมณ์ พราหมณ์นั้นไม่มีศีรษะา แต่ใสบาตร พราหมณ์ใส่บาตรในวันแรกและวันที่สองแล้ว มีได้พูดอะไร พระพุทธองค์ก็มีได้ตรัสจะอะไรเช่นกัน แต่ในวันที่สาม พระมหามีอาจออกฉันได้โดยกล่าวว่า “พระสมณโดมนี้ติดในอาหาร จึงเสด็จมาบ่อยๆ” พระพุทธองค์ทรงสดับคำนันแล้วจึงตรัสว่า “ท่านพราหมณ์ ท่านถวายบิณฑบาตเพียง ๓ วัน ยังมีความย่อท้ออยู่ในโลกนี้มีธรรมอยู่ ๑๒ ประการ ที่ควรทำบ่อยๆ คือ กสิกรรมขวานหว่านพืชบ่อยๆ ฝนย่อมตกบ่อยๆ ชาวนา ย่อมโทนบ่อยๆ แน่นแล้วย่อมบริบูรณ์ด้วยธัญญาติบ่อยๆ ยกหนี้ย่อมขอบ่อยๆ ทานบดี๋ยอมให้บ่อยๆ ทานบดีให้บ่อยๆ แล้ว ย่อมเข้าถึงสวรรค์บ่อยๆ ผู้ต้องการนานมย่อมดีนมบ่อยๆ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More