โภชนะและฐานะ ๕ ประการในพระพุทธศาสนา ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 57
หน้าที่ 57 / 146

สรุปเนื้อหา

บทที่ 20 ของชำรำรัง บันทึกใจ โดยสมานมณี พูดถึงการให้โภชนะแก่ผู้รับทาน ซึ่งถือเป็นการให้ฐานะ 5 ประการ มีอายุยืนยาว และมีภูมิปายที่งดงาม ข้อความนี้สะท้อนถึงความหมายและประโยชน์ของการให้ทานในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในโอกาสพิเศษ เช่น วันเกิดและการทำบุญอุทิศให้ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการให้โภชนะแต่ละประเภท
-ฐานะ ๕ ประการในพระพุทธศาสนา
-การทำบุญอุทิศให้ผู้ล่วงลับ
-อิทธิพลของการให้ทานต่อผู้ให้และผู้รับ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ชำ รำรัง บันทึกใจ ด้วยสมานมณี ยกเอา บทที่ ๒๐ ผู้ให้โภชนะแชื่อว่า ให้ฐานะ ๕ ประการแก้ปฏิทัศนก ---------------------------------------------------------------------- วันนี้ ท่านทานบดีทั้งหลาย ได้พร้อมใจกันถวาย ภัตตาหารเป็นส่วนทานแต่คะสงฆ์ใหญ่ บางก็โปรด เหตุวันคล้ายวันเกิด บางก็โปรดเหตุทำบุญอุทิศให้มหาภิญญาติ ผู้ถวัลลับไปแล้วบางก็โปรดเหตุสังสานนบารมีตามออยบาท พระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลายในกาลก่อน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสว่า "บุคคลผู้ให้โภชนะแด่ชื่อว่า ให้ฐานะ ๕ ประการ แก่ปฏิทัศน์ (ผู้รับทาน) ผู้ให้ก็ ย่อมได้รับฐานะ ทั้ง ๕ ประการ นั่นด้วย" ฐานะ ๕ ประการนี้ คือ ประการแรก ให้อายุ ย่อมมีอายุยืนยาว ทั้งที่ เป็นของมนุษย์และของทิพย์ ประการที่สอง ให้รวน ย่อมมีภูมิปายที่งดงาม มีผิวพรรณวรรณะผ่องใส ทั้งที่เป็นของมนุษย์และของทิพย์ -------------------------------------------------------------- *โคลงนาทสูตร มก. ๑๖/๔, มจ. ๒๖/๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More