บทที่ ๔๒: การให้ทานและผลสัมฤทธิ์ ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 103
หน้าที่ 103 / 146

สรุปเนื้อหา

บทเรียนจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเกี่ยวกับการให้ทานที่ถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปรียบเทียบระหว่างอัญญกเทพบุตรกับอินทเทเทพบุตร การเลือกสถานที่และเวลาที่ดีย่อมส่งผลให้การให้ทานมีอานุภาพมากขึ้น รวมถึงบทเรียนเกี่ยวกับการมีศิลธรรมในการให้ที่ทำให้ปฏิปทานั้นมีคุณค่าและผลลัพธ์ที่ดีมากกว่าเพียงแค่ปริมาณ

หัวข้อประเด็น

-การให้ทานและคุณค่า
-บทเรียนจากพระพุทธเจ้า
-ผลสัมฤทธิ์จากการให้
-ความสำคัญของศิลธรรมในการให้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๒๒ รำหรับ มั่นใจ ด้วยสัมไมยาก เล่ม ๑ บทที่ ๔๒ เนื้อบูญ ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จไปแสดงธรรมบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพื่อโปรดเทพบุตรพุทธมาดา ทรงปฐมอุทานอัญญกะเทพบุตรกับอินทเทเทพบุตรมีสารสำคัญว่า อัญญกเทพบุตร เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ ทํานาด้วยการตั้งตาหง่าวเหลืองมหาชนยาวถึง ๑๒ โยชน์ ต่อเนื่องถึง หมื่นปีแต่ผู้มารับทานนั้นไม่มีศิล ส่วนอินทเทเทพบุตร ถวายข้าวเพียงทัพพีเดียวแต่พระอนุจฺกะ ยังมีอำนิสงส์มากกว่าท่านของอัญญกเทพบุตร ท่านทานบดีทั่งหลาย พระบรมศาสดาตรัสว่า “บุคคลควรเลือกให้ทาน ในเขตที่ตนให้แล้วจะมีผลมาก เพราะการเลือกให้ พระมหุสวรรรณเสร็จ”
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More