จิตผ่องใส สุขติเป็นที่ไป ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 97
หน้าที่ 97 / 146

สรุปเนื้อหา

บทนี้เน้นการทำความเข้าใจเกี่ยวกับการไปสู่สุขติว่าเป็นสิ่งที่ยากและเป็นที่ปรารถนาของคนทั่วไป พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงความสำคัญของจิตใจที่ผ่องใสที่สามารถนำไปสู่สุขติได้ โดยการพัฒนาจิตใจผ่านการทำบุญ เช่น การให้ทาน รักษาศีล และการเจริญสมาธิ ซึ่งจะส่งผลให้จิตมีความลึกซึ้งจนสามารถไปสู่สุขติที่ตั้งใจไว้ ความสำเร็จในการทำบุญจึงเป็นการสร้างพื้นฐานในการมีจิตที่บริสุทธิ์

หัวข้อประเด็น

-จิตใจและสุขติ
-การทำบุญ
-การให้ทานและรักษาศีล
-ความสำคัญของสมาธิภาวนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๕๖ สำเร็จ บันเทิงใจ ด้วยสัมมามิทเมียกนา เล่ม ๑ บทที่ ๓๙ จิตผ่องใส สุขติเป็นที่ไป ท่านทานบดีทั้งหลาย ฝุ่นในเสิมมือมีประมาณน้อย เมื่อเทียบกับฝุ่นในแผ่นดิน ฉันใด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า สัตว์ที่ตายแล้วไปสสุคติจิมิประมาณน้อย ฉันนั้น การไปสสุคติจึงเป็นการยาก และเป็นที่ปรารถนาของชนทั้งหลาย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงหนทางไปสู่สุคติไว้ว่่า "จิตเถอะ อาศิญจภูมิ สุขะติ ปฏิกิริยา เมื่อจิตผ่องใส ไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป" จิตจะผ่องใสได้ เมื่อใจจะลึกลึกถึงบุญที่กระทำไว้ ใจจะนึกถึงบุญได้ ก็ต้องสังสมบุญบ่อยๆ ทั้งการให้ทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนา และตามนึกถึงบุญบ่อยๆ จนเป็นอจินไตยกรรม * วัตถุปัจจัย มก. ๑๗/๓๓๓, มจ. ๑๒/๑๒
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More