บุญเป็นมิตรติดตามไปในโลกหน้า ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 79
หน้าที่ 79 / 146

สรุปเนื้อหา

บทที่ 30 ของสัมโนทนียกา เล่ม 1 นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับมิตรที่เป็นบุญซึ่งติดตามเราไปในจักรวาลถัดไป พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเน้นถึงการกระทำบุญเป็นสาเหตุที่นำสุขมาสู่ชีวิต ผู้ที่กระทำบุญจะมีมิตรที่คอยสนับสนุนในโลกหน้า สัมโนทนียกามารโก ต้องอาศัยมิตรสองประเภทคือ มาดาและยานพาหนะ ซึ่งช่วยในการดำรงชีวิต แต่บุญเป็นมิตรที่แท้จริงคือสิ่งที่ติดตามไปในภพหน้า แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการทำบุญเพื่อความสุขในอนาคต.

หัวข้อประเด็น

-มิตรในชีวิต
-มิตรในโลกหน้า
-ความสำคัญของบุญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

129 รำรึง บันเทิงใจ ด้วยสัมโนทนียกา เล่ม 1 บทที่ 30 บุญเป็นมิตรติดตามไปในโลกหน้า มิตร แปลว่า เพื่อนรักใคร่คุ้นเคย มาดา ชื่อว่า เป็นมิตรในเรือน เพราะเป็นผู้ให้ความรัก ใคร่คุ้นเคยตั้งแต่บุตรอยู่ในครรภ์ ทั้งยังมีอุปการะเลี้ยงดู แนะนำสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่บุคตร ยานพาหนะแปลว่า เป็นมิตรของคนเดินทาง เพราะทำให้ไม่ต้องลำบากด้วยภัย คือ แดด ลม ฝน ไม่สิ้นเปลือง เวลา และช่วยทำกิจที่ปวงประสงค์ให้สำเร็จลุล่วงได้โดยรวดเร็ว แต่ทั้งมาดาและยานพาหนะ เป็นมิตรได้เฉพาะในโลกนี้เท่านั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้านภา เห็นการเวียนว่ายตายเกิด ของสัตว์ทั้งหลาย ทรงค้นพบว่า บุญเป็นเหตุ นำความสุขมาให้ แก่สัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า จึงตรัสว่า "บุญที่บุคคลกระทำไว้เป็นมิตรติดตามไปในภาพหน้า"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More