วิสุทธิวาจา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 6 / 9

96 วิสุทธิวาจา 1 ៦៨ จิต คำว่าจิตนี่แหละ เป็นดวงใสเท่าดวงตาดำข้างนอก ใสเกินใส ปกติ มโน ใจเป็นปกติ คือภวังคจิต จิตที…

เนื้อหาในบทนี้นำเสนอความหมายของจิตที่เปรียบเสมือนน้ำใส ซึ่งจะถูกระคนด้วยอารมณ์ต่างๆ เช่น ราคะ โทสะ และโมหะ ทำให้ความบริสุทธิ์ของจิตนั้นลดลง เมื่อจิตผสมกับอารมณ์เหล่านี้ จะส่งผลกระทบต่อสภาวะทางจิตใจ สิ

วิสุทธิวาจา 1 97 ად ไปให้ถึงที่สุด เมื่อเป็นเช่นนี้ เพราะตัวไม่เป็นอิสระในตัว เพราะตัวไม่เป็นใหญ่ใน ตัว เพราะตั…

เนื้อหาเกี่ยวกับความสำคัญของการเข้าถึงที่สุดของตัวตนในพระพุทธศาสนา โดยพูดถึงความจำเป็นในการค้นหาความจริงภายใน และการไม่หลงเชื่อในกิเลสที่ทำให้ชีวิตมีความยุ่งเหยิง เช่นเดียวกับการดูแลครอบครัวซึ่งอาจทำใ

วิสุทธิวาจา 1 99 อดทนต้องมีท่า อดทนต้องมีท่านะ อดทนเหลวไหล เลอะๆ เทอะๆ ก็ใช้ไม่ได้ อดทนต้องมีท่า ถ้าอดทนมีท่าจะ…

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของการอดทนที่มีรูปแบบและการมีจิตเมตตาในการทำสวนร่วมกับผู้อื่น โดยเน้นการปราศจากอารมณ์เชิงลบ เช่น อภิชฌาและพยาบาท หากเราสามารถปรารถนาให้ผู้อื่นเจริญและมีความสุขได้ก็จะทำให้สร

วิสุทธิวาจา 1 101 นิพพานธาตุ นิพพานนะอยู่อย่างไรกัน อยู่ที่ไหน เขาว่านิพพานอยู่ในใจ คำว่านิพพานนะ นิขนต์ นิพพาน…

บทเรียนนี้พูดถึงธรรมชาติของนิพพานที่อยู่ในใจของเรา การแบ่งนิพพานออกเป็น 2 ประเภท คือ สอุปาทิเลสนิพพานธาตุ และอนุปาทิเสสนิพพานธาตุ ซึ่งทั้งสองนี้มีบทบาทสำคัญในวิถีการเข้าถึงความหลุดพ้น โดยผู้เขียนได้อธ

102 วิสุทธิวาจา 1 ๗๒ กามทำอะไรเราไม่ได้ เขาเล่าเรื่องว่า มหากษัตริย์องค์หนึ่ง ได้บรรลุปฐมฌานแล้ว สละราช สมบัติให้รา…

เรื่องนี้เล่าเกี่ยวกับมหากษัตริย์ที่ได้บรรลุปฐมฌานและเลือกที่จะสละราชสมบัติเพื่อเข้าสู่การเป็นฤาษีชีไพร โดยเมื่อมีการเชิญให้กลับไปเสวยราชสมบัติ พระองค์รู้ว่าความสุขนั้นมาจากการอยู่ในฌานและไม่ต้องการสิ

วิสุทธิวาจา 1 103 ຕຕ เรื่องสุข เรานึกถึงความสุข ไม่ยินดีในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส นั่นมันซาก ของศพ นั่นไม่ใช่…

เรื่องสุขในแนวคิดของพระพุทธเจ้านั้น ไม่ใช่เพียงแค่รูป เสียง กลิ่น รส หรือสัมผัสที่เป็นเพียงซากของสุข แต่คือการหลุดพ้นจากกามไปสู่สุขที่แท้จริงในนิพพาน ซึ่งเป็นสุขที่ละเอียดและนุ่มนวลกว่า ดังที่ได้กล่าว

104 วิสุทธิวาจา 1 ๗๔ หม้ออัตโนมัติ บุญใหญ่กุศลใหญ่เท่าไหน โตเท่าไหน รูปพรรณสัณฐานบุญน่ะเป็น อย่างไร ติดอยู่ที่ไหน เ…

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงความหมายและคุณสมบัติของบุญที่เกิดจากการถวายผ้าป่า โดยได้เปรียบเทียบความสามารถในการดึงดูดบุญกับการทำงานของอวัยวะต่างๆ ในร่างกาย เช่น หู ตา จมูก ที่ใช้ดึงดูดเสียง รูป รส กลิ่น เนื้อห

วิสุทธิวาจา 1 105 ๗๕ นี่แหละ...ละคร ถ้าจะอยู่นอกปกครองเขา ต้องไปให้ถึงที่สุดสายธาตุสายธรรม ของตัว ไปถึงที่สุดสา…

เนื้อหาเน้นความสำคัญของการเข้าใจและฝึกฝนเพื่อปกครองตนเอง จากคำสอนของพระพุทธเจ้า การมีสติและไม่ประมาทในชีวิต เพื่อเข้าถึงธรรมะที่ลึกซึ้งและเป็นอิสระจากความทุกข์ การเข้าใจถึงความจริงของร่างกายและการดำเน

106 วิสุทธิวาจา 1 ๗๖ ให้กันได้แต่เฉพาะเป็นมนุษย์นี้เท่านั้น เราเกิดมาในมนุษย์โลก หญิงชายคฤหัสถ์ บรรพชิต เกิดมาต่าง …

เนื้อหาเน้นถึงการให้ที่สำคัญเฉพาะในอัตภาพมนุษย์เท่านั้น โดยการให้จะมีความหมายเมื่อมนุษย์อยู่ในสภาพนี้ เพราะเมื่อออกจากอัตภาพมนุษย์แล้ว จะไม่สามารถให้หรือแบ่งปันได้ ไม่ว่าจะในรูปแบบใดก็ตาม การให้ตามที่

วิสุทธิวาจา 1 107 ๗๗ ประพฤติให้เป็นประโยชน์ ประพฤติให้เป็นประโยชน์ในโลกนี้ หรือประพฤติเป็นประโยชน์ใน กันและกัน …

เนื้อหาเกี่ยวกับการประพฤติให้เป็นประโยชน์แก่เพื่อนมนุษย์และสัตว์ รวมถึงการทำตัวอย่างดีในสังคม ซึ่งถือเป็นการสร้างสุขในชีวิตให้กับตัวผู้ทำและสังคมรอบตัว การประพฤติทั้งกายและวาจาอย่างเป็นประโยชน์จะช่วยก

108 วิสุทธิวาจา 1 ๗๘ บุญเก่า ปรารถนา ถ้าว่ามีธรรมกาย ง่ายเต็มที่ ทำบุญเท่าไรได้หมด เพราะเหตุว่าธรรมกายนำไปบอกว่าให้…

ข้อความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับบุญเก่าและธรรมกาย โดยกล่าวถึงความสามารถของธรรมกายในการส่งผ่านกุศลไปยังผู้ที่ต้องการญาติพี่น้อง แม้จะอยู่ในนรกก็สามารถรับส่วนกุศลเพื่อพ้นจากนรก โดยเฉพาะหลักการของการอนุโมท

๗๗ เข้ากลาง วิสุทธิวาจา 1 109 พระตถาคตเข้าถึงเฉพาะซึ่งกลางเข้าไปหมด ทั้งพระธรรมกาย พระธรรมกายเข้าไป เข้าไปถึงกลาง ขั้นต้นจา…

พระตถาคตสามารถเข้าถึงกลางได้เฉพาะเมื่อพระธรรมกายเข้าถึงกลาง โดยวิธีการหยุด หยุดในหยุดเพื่อเข้าถึงความละเอียดและเข้าใจธรรมกายอย่างแท้จริง. การเข้าหนึ่งกลางอย่างถูกต้องไม่เพียงแต่สำคัญสำหรับนักปฏิบัติ,

110 วิสุทธิวาจา 1 ๘๐ เบญจโครส เมื่อรู้จักพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ อย่างนี้แล้ว เราจะต้อง ทำตัวของเราให้เข้าถึง…

การทำให้เข้าถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้ปฏิบัติศาสนา หากไม่สามารถเข้าถึงจะไม่สามารถรู้รสชาติของศาสนาได้ เช่นเดียวกับคนที่ไม่เคยลิ้มรสนมโคต่างๆ ที่มีคุณค่า โดยหยิบยกเรื่องราวข

วิสุทธิวาจา 1 111 60 เป็นหนี้ ปัจจัยสันนิสสิตศีล พิจารณาปัจจัยทั้ง ๔ คือ จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ คิลานปัจจัย ไม่บร…

ในวรรณกรรมวิสุทธิวาจานี้ นำเสนอการพิจารณาศีลและปัจจัยสันนิสสิตศีล โดยมีการกล่าวถึงจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานปัจจัย การ…

112 วิสุทธิวาจา 1 ต้องบริสุทธิ์ ถ้าไม่บริสุทธิ์ ต้องมีหิริโอตตัปปะ อาย ไม่ได้ เป็นพระศีล ๒๒๗ ไม่บริสุทธิ์ อาย อินทร…

เนื้อหาพูดถึงความสำคัญของการรักษาศีลในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่ความบริสุทธิ์และความรู้สึกอายหากศีลไม่บริสุทธิ์ นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงหิริโอตตัปปะ ซึ่งเป็นความกลัวและการสำนึกผิดในเรื่องความไม่สะอาดของศี

วิสุทธิวาจา 1 113 ๔๒ หิริโอตตัปปะสัมปันนา เมื่อไปถึงพุทธรัตนะเข้าแล้ว ไปถึงธรรมรัตนะเข้าแล้ว ไปถึงสังฆ รัตนะเข้…

บทเรียนในธรรมเทศนานี้กล่าวถึงความสำคัญของการเข้าถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ โดยเน้นถึงความต้องการของบุคคลในการทำความเข้าใจในธรรมอันขาวและการมีความละอายต่อการไม่ประพฤติธรรมที่ถูกต้อง เพื่อไม่ให

114 วิสุทธิวาจา 1 ๘๓ ฉากหลัง ผู้เทศน์นี่ตรวจเข้าไปฉากหลังนี่แหละ ๒๕ ปี ยังไม่เต็มดี ในการตรวจ ฉากหลังนั้น ยังไม่เต็…

ในพระธรรมเทศนานี้ ผู้เทศน์เน้นความสำคัญของการเข้าใจฉากหลังในชีวิต ว่าการไม่รู้จักฉากหลังนั้นทำให้เรายังคงเป็นบ่าวเป็นทาสอยู่ตลอดชีวิต หากไม่ยอมตายเพื่อเข้าถึงฉากหลัง เราจะไม่สามารถหลุดพ้นออกจากการถูกค

วิสุทธิวาจา 1 115 ๘๔ ไปดีกว่าไม่ไป ถ้าไม่พยายามให้สุดฉากหลังเช่นนี้ละก็ เป็นบ่าวทาสเขา ไม่ใช่คนฉลาด จะเอาเป็นเก…

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของการพยายามและการมุ่งมั่นในชีวิต ตามหลักคำสอนในพระพุทธศาสนา โดยย้ำว่าการทำใจให้บริสุทธิ์และทำตามทางศาสนานั้นจะช่วยให้เราหนีจากการเป็นทาสของฉากหลังในชีวิต มนุษย์ทุกคนจะต้องเผชิ

116 วิสุทธิวาจา 1 ๘๕ มีแต่เปลือกนอก หากว่าเป็นเณรไปฆ่าสัตว์เข้า จะเป็นไง? ฆ่าเรือด ฆ่ายุง ฆ่าเล็น ฆ่า ไรเข้า มันก็ม…

บทพระธรรมเทศนานี้พูดถึงความสำคัญของการรักษาศีลในฐานะเณร การฆ่าสัตว์จะทำให้เณรเสีຍศีลและความเป็นตัวตนไป เหมือนกับต้นโพธิ์ที่ตายไปแต่มีเถาตำลึงพันอยู่ ซึ่งแสดงถึงการที่บุคคลสูญเสียความบริสุทธิ์ การรักษา

วิสุทธิวาจา 1 117 ៨៦ นิพพาน นิพพานเป็นอายตนะอันหนึ่ง ซึ่งแตกต่างออกไปจากโลกายตนะและ อายตนะทั้ง ๖ ทั้ง ๑๒ นั้น เ…

นิพพานเป็นอายตนะที่มีความแตกต่างจากโลกายตนะและอายตนะอื่น ๆ โดยเป็นสถานที่สูงกว่าที่พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์เข้าไปประทับ นิพพานทำหน้าที่ดึงดูดผู้มีจิตบริสุทธิ์เข้ามายังอายตนะของตน เพื่อให้พ้นจากความผูก