วิสุทธิวาจา 1 - ความหมายของจิต : หน้า 96/120

96 วิสุทธิวาจา 1 ៦៨ จิต คำว่าจิตนี่แหละ เป็นดวงใสเท่าดวงตาดำข้างนอก ใสเกินใส ปกติ มโน ใจเป็นปกติ คือภวังคจิต จิตที่เป็นภวังคจิตน่ะ ใส เหมือนยังกับน้ำที่ใส ใสเหมือนยังกับน้ำที่ใสนะ จิตที่ใสนั่นแหละ เมื่อระคนด้วยราคะเหมือนยังกับน้ำแดงเข้าไปเจือเสีย แล้ว มันก็ปนเป็นนะซี นี่เป็นอย่างนั้นหนา แล้ว เมื่อจิตระคนด้วยราคะ เหมือนน้ำแดงเข้าไปเจือเสียแล้ว จิตระคนด้วยโทสะ เล่า เหมือนยังกับน้ำเขียวน้ำดำเข้าไปปนระคนเสีย จิตระคนด้วยโมหะ เหมือนน้ำตมเข้าไป ระคนเสียแล้ว ไอ้จิตใสนะมันก็ลางไป จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “สุขที่สัตว์ปรารถนาจะพึงได้ ๑๙ กันยายน ๒๔๙๗