เรื่องภิกษุ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 4 / 7

… มีสัจจะ ธรรมะ อหิงสา สัญญมะ และทมะ ผู้นั้นแล ผู้มีมลทินอันคายแล้ว ผู้มีปัญญา เรากล่าวว่า เป็นเถระ. เรื่องภิกษุมากรูป น วากุกรม เตน วณฺณโปกขรตาย วา สาธุรูโป นโร โหติ อิสุสุกี มจฺฉรี สโจ มูลฆจน์ สมห ยสฺส เจต์ สมุ…

บทความนี้กล่าวถึงการที่บุคคลไม่สามารถนับว่าเป็นเถระเพียงเพราะมีอายุมากหรือผมหงอก แต่จะต้องมีคุณธรรมเช่น สัจจะ ธรรมะ อหิงสา สัญญมะ และทมะ โดยที่ผู้นั้นควรมีมลทินที่คายแล้ว มีปัญญา ดังนั้น คำว่า 'คนดี'

เรื่องภิกษุชื่อหัตถกะ อพฺพโต อลิก ภ สมโณ กี ภวิสฺสติ อลาน สพฺพโส น มณฑเกน สมโณ อิจฉาโลภสมาปนฺโน โย จ สเมติ ปาปา…

บทความนี้กล่าวถึงคุณสมบัติของภิกษุชื่อหัตถกะ ผู้ซึ่งถูกอธิบายว่าไม่สามารถเป็นสมณะได้หากยังมีความโลภและความอยากอยู่ในใจ โดยจะต้องทำการสงบบาปทั้งหลายเพื่อให้สามารถถือเป็นสมณะที่แท้จริง นอกจากนี้ยังมีการ

…ว่าเป็นอริยะ เพราะเหตุเบียดเบียน สัตว์ บุคคลเรากล่าวว่าเป็นพระอริยะ เพราะไม่ เบียดเบียนสัตว์ทั้งปวง เรื่องภิกษุมากรูป น สีลพุพตมตฺเตน พาหุสจฺเจน วา ปน อถวา สมาธิลาเภน วิวิตตสยเนน วา ผุสามิ เนกขมุมสุข อปุถุชฺชนเส…

ข้อความนี้เกี่ยวกับการวิเคราะห์คำว่า 'อริยะ' ในแง่ของการไม่เบียดเบียนสัตว์ และการดำเนินชีวิตของภิกษุที่ยังไม่ถึงความสิ้นอาสวะ การรักษาศีลและวัตร รวมถึงการหลีกเลี่ยงการเบียดเบียน จึงจะได้ชื่อว่าเป็น 'อ

៧២ เรื่องภิกษุ ๕๐๐ รูป มคคานฏฐคิโก เสฏโฐ สัจจาน จตุโร ปทา วิราโค เสฏโฐ ธมฺมานํ ทิปทานญฺจ จักขุมา เอเว มคฺโค นตฺถญฺ…

ข้อความนี้กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการเดินทางเพื่อความหลุดพ้นจากความทุกข์ ผ่านการเข้าใจและปฏิบัติตามหลักธรรมอันเป็นสัจจะและวิราคะ รวมถึงมรรค ๘ ที่ถือเป็นหลักสำคัญในการเสริมสร้างสติ

…ะตถาคตทั้งหลาย เป็นแต่ผู้บอก ชน ทั้งหลายผู้ดำเนินไปแล้ว มีปกติเพ่ง ย่อมหลุดพ้น จากเครื่องผูกของมาร. เรื่องภิกษุ ๕๐๐ รูปอื่นอีก สพฺเพ สงฺขารา อนิจจาติ ยทา ปญฺญาย ปสฺสติ อก นิพพินฺทติ ทุกฺเข เอส มคฺโค วิสุทฺธิยาติ…

เนื้อหาเกี่ยวกับการดำเนินทางที่เป็นที่ลุ่มหลงแห่งมาร เพื่อทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ โดยพระตถาคตได้สอนให้ทำความเพียรเครื่องเผากิเลส โดยบอกว่าเมื่อใดที่บัณฑิตเห็นว่าสังขารทั้งปวงไม่เที่ยง ก็จะเกิดความหน่า

๑๐๒ เรื่องภิกษุชาวนครภัททิยะ ย์ หิ กิจฺจํ ตทปวิทธ์ อกิจจ ปน กยีรติ อุนนฬาน ปมตฺตานํ เตสํ วฑฺฒนฺติ อาสวา เยสญฺจ สุสม…

เนื้อหานี้กล่าวถึงภิกษุชาวนครภัททิยะที่ละทิ้งสิ่งที่ควรทำและหันไปทำสิ่งที่ไม่ควรทำ ส่งผลให้อาสวะเจริญขึ้นในตน อีกทั้งยังเน้นย้ำถึงคุณค่าของการมีสติกายคตาและสัมปชัญญะในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะสำหรับภิกษุ

…ีแล้วในการภาวนาทั้ง กลางวันและกลางคืน (ชนเหล่านั้น) เป็นสาวกของ พระโคดม ตื่นอยู่ด้วยดีในกาลทุกเมื่อ เรื่องภิกษุวัชชีบุตร เอกกา มย์ อรญฺเญ วิหราม อปวิทฺธ์ ว วนสฺมึ ทารุก เอตาทิสกาย รตฺติยา โก สุ ทานิ อมเหหิ ปาปิโ…

ในช่วงเวลาที่พระโคดมตื่นอยู่ดี ชนผู้ใดยินดีในการไม่เบียดเบียนและการภาวนาในทั้งกลางวันและกลางคืน ย่อมเป็นสาวกของพระโคดม ที่มีใจตั้งมั่น ไม่พลาดจากการทำความดี แม้ในคืนที่มีความมืดมิด ยังมีการตั้งอยู่ในค

…นด้วยผ้ากาสาวะ เป็นผู้มี ธรรมลามก ไม่สำรวม ชนผู้ลามกเหล่านั้น ย่อม เข้าถึงนรก เพราะกรรมลามกทั้งหลาย เรื่องภิกษุผู้อยู่ที่ฝั่งแม่น้ำวัคคุมุทา เสยฺโย อโยโส ภตฺโต ตตฺโต อคฺคิสซูปโม ยญฺเจ ภุญเชยฺย ทุสฺสีโล รฏฐปิณฑ์ …

ข้อความนี้พูดถึงผลกรรมของผู้ที่พูดเท็จและผู้ที่ทำกรรมไม่ดี โดยชี้ให้เห็นว่าผู้ที่กระทำดังกล่าวจะต้องเผชิญกับโทษในนรก นอกจากนี้ ยังพูดถึงความสำคัญของการรักษาคุณธรรมในชีวิตประจำวัน เช่น ภิกษุผู้ไม่สำรวม

เรื่องภิกษุว่ายาก กุโส ยถา ทุคฺคหิโต หตุถเมวานุกฤตติ สามญฺญ์ ทุปปรามฏฐ์ นิรยายปกฑฒติ ยังกิญจิ สถิติ์ กมฺม สงฺกส…

เนื้อหาดังกล่าวพูดถึงความสำคัญของการทำกรรมให้แน่นหนา รวมถึงการรักษาวัตรในชีวิตสมณะเพื่อไม่ให้เกิดผลกรรมที่ไม่ดี เช่นเดียวกับการจัดการกับสิ่งที่หลีกเลี่ยง คุณภาพของการทำกรรมมีผลต่อผลลัพธ์ในอนาคต ทำให้ต

…ุญชร ๑ ที่ฝึกแล้ว ย่อมเป็นสัตว์ประเสริฐ แต่ บุคคลที่มีตนฝึกแล้ว ย่อมประเสริฐกว่า (สัตว์ พิเศษนั้น). เรื่องภิกษุผู้เคยเป็นควาญช้าง น หิ เอเตหิ ยาเนหิ คจฺเฉยฺย อคติ ทิส ยถาตุตนา สุทนฺเตน ทนฺโต ทนฺเตน คนที่ติ ก็บุค…

เนื้อหาพูดถึงความสำคัญของการฝึกตนและความยอดเยี่ยมของบุคคลที่สามารถควบคุมตนเอง โดยใช้มากกว่าพาหนะที่ฝึกแล้ว เช่น ม้าและช้าง เปรียบเทียบว่าบุคคลที่ฝึกตนแล้วมีค่ามากกว่าสัตว์พิเศษ นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างเ

…ามไม่ประมาท จงตาม รักษาจิตของตน จงถอนตนขึ้นจากหล่ม ประหนึ่ง ช้างที่จมลงในเปือกตมถอนตนขึ้นได้ ฉะนั้น เรื่องภิกษุมากรูป สเจ ลเภถ นิปก์ สหาย สทฺธีจรํ สาธุวิหาริธีร์ อภิภุยุย สพฺพานิ ปริสฺสยานิ จเรยย เตนตฺตมโน สตีมา…

เรื่องราวเกี่ยวกับช้างชื่อปาเวรกะที่เป็นสัญลักษณ์ของการไม่ประมาทและการพัฒนาจิตใจ ในการเรียนรู้ว่าแม้จะมีความยากลำบากเหมือนช้างที่ติดอยู่ในโคลน ก็สามารถฟื้นตัวและกลับมายืนหยัดอย่างแข็งแกร่งได้ เช่นเดีย

…ษ หมู่สัตว์นี้ก็มีความ อยาก เป็นโทษ ฉะนั้นแล ทานที่ให้ในท่านผู้ปราศ จาก ความอยาก จึงเป็นของมีผลมาก. เรื่องภิกษุ ๕ รูป กุสลูปเทเส ธิติยา ทฬหาย อวฏฺฐิตตฺตา ภยภีรุตาย จ น รกฺขสีนํ วสมาคมมุห์ เส ส โสตฺถิภาโว มหตา ภเ…

ในข้อความนี้กล่าวถึงการให้ทานที่มีผลดีเมื่อผู้ให้ปราศจากโทสะ โมหะ และความอยาก ทานที่ให้ในสภาพเช่นนี้ถือว่ามีคุณค่าและผลมากกว่าการให้ทานในสภาพที่เต็มไปด้วยโทษ เราทั้งหลายในที่นี้ไม่ต้องกลัวอำนาจของรากษ

๑๕๐ ให้สำเร็จ ภิกษุผู้สำรวมแล้วในทวารทั้งปวง ย่อม พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้. เรื่องภิกษุผู้ฆ่าหงส์ ตัว สทฺธญฺจ สีลญฺจ วิทิตวาน ชนาธิป วณฺณ์ อนุชนวณเณน กาลิงคลุม วินิมุหเสติ ข้าแต่พระองค์ผู…

บทความนี้พูดถึงภิกษุผู้สำรวมที่สามารถพ้นจากทุกข์ได้ และเรื่องราวของภิกษุผู้ฆ่าหงส์ ซึ่งเป็นตัวอย่างของการปฏิบัติในทางที่ถูกต้อง การน้อมนำพาศรัทธาและศีลสู่การปฏิบัติในชีวิตประจำวัน สนับสนุนให้สามารถเอา

១៥២ เรื่องภิกษุชื่อโกกาลิกะ อวธี วต อตฺตานํ สุคคดีตาม กฎฐสม กจฺฉโป วยาหรํ คิริ วาจาย สถิยา วธ. กจฉป์ วุยสน์ คตนฺติ …

บทความนี้กล่าวถึงภิกษุชื่อโกกาลิกะ โดยมีเนื้อหาสำคัญเกี่ยวกับการใช้วาจาอย่างมีสติและปัญญา โดยแนะนำให้กล่าววาจาที่ดีและลดการพูดฟุ้งซ่าน เพื่อหลีกเลี่ยงความฉิบหายจากคำพูดที่ไม่เหมาะสม ข้าแต่พระองค์ผู้แก

…รรมเป็นที่มายินดี ยินดีแล้วในธรรม ใคร่ครวญอยู่ซึ่งธรรม ระลึกถึงธรรมอยู่ ย่อมไม่ เสื่อมจากพระสัทธรรม เรื่องภิกษุคบภิกษุผู้เป็นฝักฝ่ายผิดรูปใดรูปหนึ่ง ปุราณโจราน วโจ นิสมฺม มหิลามุโข โปถยมานุจารี สุสญฺญฺตานํ หิ วโ…

บทความนี้กล่าวถึงพระธรรมารามเถระและการพิจารณาธรรมที่ช่วยให้ภิกขุไม่เสื่อมจากพระสัทธรรม โดยเน้นความสำคัญของการรับฟังคำสั่งสอนจากผู้ประเสริฐและการเก็บรักษาธรรมในใจ ซึ่งเป็นหนทางที่นำไปสู่ความสุขและความส

…ฏิสันถาร จึงเป็นผู้ฉลาดในอาจาระ เพราะเหตุนั้น เธอจัก เป็นผู้มากด้วยปราโมทย์ กระทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ เรื่องภิกษุ ๕๐๐ รูป วสุสิกา วิย ปุปผานิ มชฺชวาน ปมุญจติ เอว ราคญฺจ โทสญฺจ วิปปมุญเจถ ภิกฺขโวติ ภิกษุทั้งหลาย พว…

ในธรรมนี้กล่าวถึงการคุ้มครองที่สำคัญสำหรับภิกษุผู้มีปัญญาในพระศาสนา โดยมุ่งเน้นความสำคัญของอาชีวะที่บริสุทธิ์และการฝึกฝนตนเองในพระปาฏิโมกข์ พร้อมทั้งแนะนำให้คบมิตรที่ดีเพื่อช่วยในการปฏิบัติอย่างมีประส

๑๖๕ ทำไม่ได้นะ พราหมณ์ เรื่องภิกษุมากรูป ยทา ทวเยสุ ธมฺเมสุ ปาร์ค โหติ พราหมโณ อสฺส สพฺเพ โยคา อฏฐ์ คจฉนฺติ ชานโตติ ในกาลใด พราหมณ์เป็…

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการเข้าใจธรรมของพราหมณ์ในขณะที่ปล่อยวางจากกิเลส โดยการอธิบายว่าผู้ที่สามารถเข้าใจธรรมได้จากการปฏิบัตินั้นจะสามารถหลีกหนีจากกิเลสและความกระวนกระวายได้ โดยที่ไม่มีฝั่งดีหรือไม

๑๗๗ เรื่องภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง นิธาย ทณฑ์ ภูเตสุ ตเสสุ ถาวเรส จ โย น หนฺติ น ฆาเตติ ตมห์ พรูมิ พราหมณนฺติ ผู้ใดวางอาช…

เนื้อหานี้พูดถึงคุณสมบัติของพราหมณ์ในศาสนา โดยเน้นถึงการวางอาชญาในสัตว์และการไม่ฆ่าสัตว์ ตลอดจนการไม่ให้ผู้อื่นฆ่า นอกจากนี้ยังมีการระบุถึงการไม่เคียดแค้นและการมีสันติในจิตใจ การเป็นพราหมณ์จึงไม่เพียง

…ไม่ระคายหู อันให้รู้กันได้ เป็นคำจริงอันเป็นเหตุไม่ยังใครๆ ให้ขัดใจ เรา เรียกผู้นั้นว่า เป็นพราหมณ์ เรื่องภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง โยธ ทีฆ์ วารสฺสํ วา อนุกูล สุภาสุภ โลเก อทินฺนํ นาทิยติ ตมห์ พรูมิ พฺราหฺมณนฺติ ผู้ใด …

บทความนี้กล่าวถึงลักษณะและคุณสมบัติของพราหมณ์ ที่ไม่ยึดติดกับราคะ โทสะ มานะและมักขะ และนำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการมีจิตใจที่เป็นกลางและไม่ถือสาในโลกนี้ รวมถึงการแสดงออกของคำพูดที่ไม่ทำร้ายผู้อื่น.

໑໒໘ เรื่องภิกษุผู้เคยเป็นนักฟ้อนรูปที่หนึ่ง หิตวา มานุสก์ โยค ทิพพ์ โยค อุปจฺจคา สพฺพโยควิสํยุตฺต ตมห์ พรูมิ พฺราหฺ…

บทความนี้เล่าเรื่องภิกษุผู้เคยเป็นนักฟ้อนรูปทั้งสอง โดยอธิบายถึงการละกิเลสที่เป็นของมนุษย์และทิพย์ และความหมายของการเป็นพราห…