การให้ทานและผลแห่งการปราศจากโทสะ คาถาธรรมบท ภาค ๗-๘ หน้า 74
หน้าที่ 74 / 112

สรุปเนื้อหา

ในข้อความนี้กล่าวถึงการให้ทานที่มีผลดีเมื่อผู้ให้ปราศจากโทสะ โมหะ และความอยาก ทานที่ให้ในสภาพเช่นนี้ถือว่ามีคุณค่าและผลมากกว่าการให้ทานในสภาพที่เต็มไปด้วยโทษ เราทั้งหลายในที่นี้ไม่ต้องกลัวอำนาจของรากษสเนื่องจากความตั้งมั่นและความเพียรอันมั่นคง

หัวข้อประเด็น

-การให้ทาน
-โทสะ
-โมหะ
-ความอยาก
-ผลแห่งการให้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๔๘ นาทั้งหลายมีหญ้าเป็นโทษ หมู่สัตว์นี้ ก็มีโทสะเป็น โทษ ฉะนั้นแล ทานที่ให้ในท่าน ผู้ปราศจากโทสะ จึงเป็นของมีผลมาก. นาทั้งหลาย มีหญ้าเป็นโทษ หมู่สัตว์นี้ก็มีโมหะ เป็นโทษ ฉะนั้นแล ทานที่ให้ในท่านผู้ปราศจากโมหะ จึงเป็นของมีผลมาก นาทั้งหลายมีหญ้าเป็นโทษ หมู่สัตว์นี้ก็มีความ อยาก เป็นโทษ ฉะนั้นแล ทานที่ให้ในท่านผู้ปราศ จาก ความอยาก จึงเป็นของมีผลมาก. เรื่องภิกษุ ๕ รูป กุสลูปเทเส ธิติยา ทฬหาย อวฏฺฐิตตฺตา ภยภีรุตาย จ น รกฺขสีนํ วสมาคมมุห์ เส ส โสตฺถิภาโว มหตา ภเยน เมติ เราทั้งหลาย ไม่ได้ถึงอำนาจแห่งรากษสทั้งหลาย เลย เพราะความเป็นผู้ตั้งมั่น ด้วยความเพียรอันมั่น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More