การเข้าถึงธรรมของพราหมณ์ คาถาธรรมบท ภาค ๗-๘ หน้า 91
หน้าที่ 91 / 112

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการเข้าใจธรรมของพราหมณ์ในขณะที่ปล่อยวางจากกิเลส โดยการอธิบายว่าผู้ที่สามารถเข้าใจธรรมได้จากการปฏิบัตินั้นจะสามารถหลีกหนีจากกิเลสและความกระวนกระวายได้ โดยที่ไม่มีฝั่งดีหรือไม่ดีสำหรับผู้ที่เข้าใจแท้จริง เรื่องนี้เน้นย้ำถึงการฝึกฝนเพื่อเข้าถึงความสงบและการหลุดพ้น.

หัวข้อประเด็น

-การเข้าถึงธรรม
-การปล่อยวางจากกิเลส
-บทบาทของพราหมณ์ในทางธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๖๕ ทำไม่ได้นะ พราหมณ์ เรื่องภิกษุมากรูป ยทา ทวเยสุ ธมฺเมสุ ปาร์ค โหติ พราหมโณ อสฺส สพฺเพ โยคา อฏฐ์ คจฉนฺติ ชานโตติ ในกาลใด พราหมณ์เป็นผู้ถึงฝั่งในธรรม ๒ ใน กาลนั้น กิเลสเครื่องประกอบทั้งปวงของพราหมณ์ ผู้รู้อยู่ ย่อมถึงความตั้งอยู่ไม่ได้ เรื่องมาร ยสฺส ปาร์ อย่าร์ วา ปาราปาร์ น วิชฺชติ วีตททร์ วิสัยุตต์ ตมห์ พรูมิ พราหมณนฺติ ฝั่งก็ดี ที่มิใช่ฝั่งก็ดี ฝั่งและที่มิใช่ฝั่งก็ดี ไม่มี แก่ผู้ใด เราเรียกผู้นั้นซึ่งมีความกระวนกระวาย ไปปราศแล้ว ผู้พราก (จากกิเลส) ได้แล้ว ว่าเป็น พราหมณ์.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More