ภิกษุผู้สำรวมและความสำคัญของศีล คาถาธรรมบท ภาค ๗-๘ หน้า 76
หน้าที่ 76 / 112

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงภิกษุผู้สำรวมที่สามารถพ้นจากทุกข์ได้ และเรื่องราวของภิกษุผู้ฆ่าหงส์ ซึ่งเป็นตัวอย่างของการปฏิบัติในทางที่ถูกต้อง การน้อมนำพาศรัทธาและศีลสู่การปฏิบัติในชีวิตประจำวัน สนับสนุนให้สามารถเอาชนะทุกข์ได้อย่างแท้จริง ความสัมพันธ์ระหว่างศรัทธาและศีลกับความสำเร็จในชีวิตจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง ยิ่งไปกว่านั้น ยังกล่าวถึงเรื่องราวของคณิกา อุปลวรรณา และบุคคลสำคัญในพระพุทธศาสนา.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของศีล
-การสำรวมในทวาร
-ภิกษุผู้ฆ่าหงส์
-บทเรียนจากชีวิต
-ศรัทธาและการปฏิบัติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๕๐ ให้สำเร็จ ภิกษุผู้สำรวมแล้วในทวารทั้งปวง ย่อม พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้. เรื่องภิกษุผู้ฆ่าหงส์ ตัว สทฺธญฺจ สีลญฺจ วิทิตวาน ชนาธิป วณฺณ์ อนุชนวณเณน กาลิงคลุม วินิมุหเสติ ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นใหญ่แห่งชน ข้าพระพุทธ เจ้า ทั้งหลาย ทราบศรัทธาและศีลของพระองค์แล้ว ขอพระราชทานแลกทองด้วยช้าง ซึ่งมีสีดุจดอก อัญชัญ ไปในแคว้นกาลิงค์ คณิกา อุปลวณฺณา จ ปุณฺโณ โทวาริโก ตทา รชุชุคาโห จ กจฺจาโน โทณมาตา จ โกลิโต สารีปุตโต ตา เสฏฐี พฺราหฺมโณ กสฺสโป เถโร อนุรุทโธ จ สารถ อุปราชา นนฺทปณฺฑิโต มเหสี ราหุลมาตา กุรุราชา โพธิสตฺโต มายาเทวี ชเนตติกา เอวํ ธาเรถ ชาตกนติ หญิงแพศยาในครั้งนั้น ได้เป็นนางอุบลวรรณา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More