ภิกษุว่ายากและการทำกรรม : หน้า 39/112

เรื่องภิกษุว่ายาก กุโส ยถา ทุคฺคหิโต หตุถเมวานุกฤตติ สามญฺญ์ ทุปปรามฏฐ์ นิรยายปกฑฒติ ยังกิญจิ สถิติ์ กมฺม สงฺกสสร์ พรหมจริย์ สงฺกิลิฏฐญจ ย์ ว น ต โหติ มหปผล ๑๑๓ กยิรา เจ กยิราเถนํ สิถิโล หิ ปริพฺพาโช ท ทเมน ปรกฺกเม ภิยโย อากิรเต รชนฺติ หญ้าคาที่บุคคลจับไม่ดี ย่อมตามบาดมือนั่นเอง ฉันใด คุณเครื่องเป็นสมณะ ที่บุคคลลูบคลำไม่ดี ย่อมคร่าเขาไปในนรก ฉันนั้น การงานอย่างใดอย่างหนึ่งที่ย่อหย่อน วัตรใดที่ เศร้าหมอง พรหมจรรย์ที่ระลึกด้วยความรังเกียจ กรรมทั้ง ๓ อย่างนั้น ย่อมไม่มีผลมาก หากว่าบุคคลพึงทำ (กรรมใด) ควรทำกรรมนั้น (จริง) ควรบากบั่นทํากรรมนั้นให้มั่น เพราะว่าสมณ ธรรมเครื่องละเว้นที่ย่อหย่อน ยิ่งเกลี่ยธุลีลง