ชีวิตและความทุกข์ของครูประศาสน์ : หน้า 52/97

ได้นักธรรมตรี เป็นกรรมการวัดแต่ไม่ได้ตักบาตรหรือฟังเทศน์ เข้า วัดเฉพาะเวลาประชุมวางแผนกันตอนกลางคืนและช่วยจัดงาน เท่านั้น เวลาชาวบ้านมีข้อพิพาท วัวเข้าสวน กินผัก ข้าวของเพื่อน บ้าน ก็จะมาเรียกให้ไปตัดสินและจบลงตรงนั้น เมื่อเกษียณแล้ว จึงได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกสภาจังหวัด ครูประศาสน์สูบบุหรี่นานถึง 40 ปี จนมือเหลืองทั้ง 2 ข้าง ปากดำฟันเหลือง และเริ่มไอแค๊กๆ แต่เมื่อไปตรวจที่สถาบันมะเร็ง แล้วกลับไม่พบอะไร ร่างกายยังคงแข็งแรงบึกบึน พูดเสียงดังฟัง ชัดเหมือนเดิม ด้วยเหตุนี้ภายใน 3 ปีหลัง ครูประศาสน์จึงสูบบุหรี่ เรื่อยๆและไม่ได้ไปตรวจสุขภาพอีกเลยกว่าจะรู้ตัวว่าป่วย ก็เป็น มะเร็งขั้นที่ 4 แล้ว ยามป่วยหนัก ลูกๆพาพ่อเข้าโรงพยาบาลทรวงอก พ่อ กินและกลืนอาหารไม่ได้ ต้องให้น้ำเกลือ เติมกลูโคสลงไป มีเสมหะ และเสลดเหนียวมากขึ้นๆ จนอ่อนเพลีย แพทย์พบก้อนมะเร็งโต อุดหลอดลำคอ ทำให้เสียงแหบ จึงไม่พยายามพูด ต้องค่อยๆกิน ข้าวสวย แล้วเปลี่ยนเป็นข้าวต้ม และอาหารเด็กอ่อน จนลูกๆ มั่นใจว่าพ่อไม่รอดแน่ และไม่อยากให้หมอทรมานพ่ออย่าง คนไข้มะเร็งปอดคนอื่นๆในโรงพยาบาลที่ต้องปั๊มหัวใจ มีสาย ระโยงระยางเข้าทางปาก จมูกทั้งสายน้ำเกลือ สายอาหาร สาย ออกซิเจน สายดูดเสมหะและเสลด เพราะคนป่วยโรคมะเร็งปอด 51 กฎแห่งกรรม