ข้อความต้นฉบับในหน้า หน้าไปอีกทางหนึ่ง แล้วมีเสียงดังก๊อกทั้งๆที่ใบหน้ายังอมยิ้มอยู่
แจ่มจันทร์ ทองแสง
ตามธรรมเนียม พ่อแม่หวังว่า
จะให้ลูกคนโตดูแลมรดกที่นา แต่ลูกสาว
คนโต คือ แจ่มจันทร์ ไม่ชอบทำนา กลับ
ชอบเรียนตัดเสื้อในอำเภอเขื่องใน อยู่บ้าน
ครูสอนตัดเสื้อ ช่วยงานบ้านและที่ร้านตัดเสื้อโดยไม่ได้รับ
เงินเดือนเป็นเวลาหลายสิบปี ตอนลาออกครูสอนตัดเสื้อให้ตู้เล็กๆ
เก่าๆ ใบหนึ่ง และเมื่อแต่งงานแล้วแจ่มจันทร์ ได้ย้ายเข้ามาอยู่
ในกรุงเทพมหานคร
ต่อมา ที่บ้านทำธุรกิจบ้านจัดสรร และปลูกบ้าน 2 คูหา
ที่ถนนรัชดาภิเษก ทำโรงงานตัดเย็บขนาดเล็กมีจักรเย็บผ้า 8 คัน
ส่งลูกชายหญิง 2 คนจบปริญญาตรี ภายหลังธุรกิจบ้านจัดสรร
ขาดทุน ได้เอาบ้านและโรงงานไปจำนอง แจ่มจันทร์จึงต้องขยัน
ทํามาหากินเพื่อส่งลูกเรียนและใช้หนี้ทั้งในระบบและนอกระบบ
เสียดอกเบี้ยสูงมาก
เนื่องจากมีภาระรัดตัวด้วยหนี้สินและมีศรัทธาใน
พระพุทธศาสนาไม่มากนัก แจ่มจันทร์จึงไม่ค่อยได้เข้าวัด แต่ทำ
บุญบ้าง เช่น นิมนต์พระทำบุญขึ้นบ้านใหม่ กลับบ้านเกิด ก็ทำ
56
case study