กฎแห่งกรรมในชีวิตประจำวัน : หน้า 82/97

ประเด็นสำคัญที่ผมไม่ได้เล่ามาเลยเพราะแม่บ้านบอกว่าให้เขียน สั้นๆ คุณครูไม่ใหญ่จะได้ไม่เสียเวลามาก คือผมไม่ได้เล่าเลยว่าเดี๋ย เป็นคนมักโกรธ ขี้หงุดหงิด ตระหนี่ สูบบุหรี่ เรื่องเหล่านี้ผมไม่ได้ เขียนมาเลย เตี่ยเป็นคนไม่เชื่อเรื่อง นรก สวรรค์จริง ดูพฤติกรรมของ เตี้ยแล้ว ผมนึกว่าจะต้องไปนรกเสียอีก ผมดีใจที่บุญยังช่วยเตี๋ย ไว้ ตอนที่เสี่ยยังมีชีวิตอยู่ เวลาผมชวนแม่ทำบุญที่วัด เสี่ยห้าม แล้วก็เป็นคนที่ว่าพระทุกวัด เวลาพระมาขอน้ำดื่ม “โยม อาตมา หิวกระหายน้ำจังเลย ขอดื่มน้ำหน่อยเถอะ” เสี่ยเทเหล้าให้แทน น้ำเปล่า ถวายท่านและ ที่คุณครูไม่ใหญ่เคยพูดว่า “ถ้าให้อี เดี่ยว อีก็เคย อีก็มาอีก อีก็มาบ่อยๆ” คำนี้ เป็นคำพูดติดปากเตี้ยของ ผมเลย ผมดีใจที่บุญผมทำยังช่วยเตี๋ยไว้ ยังดีกว่าตกนรก ส่วนแม่ ผมก็กลัวว่าต้องไปนรก เพราะแม่ผิดศีลเกือบทุกข้อ ยกเว้นข้อ 3 แต่ข้อ 4 ผิดประจำ ผมดีใจที่ช่วงท้ายชีวิตของแม่ ผมได้พาท่านมาทำบุญช่วยปิดประตูอบายให้ท่านได้ ท่านได้เป็น เกิดเป็นเทพธิดาบริวารบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส 3 ก็ยังดี แต่ ผมตั้งใจว่าจะต้องสร้างบุญช่วยให้แม่มีวิมานเป็นของตนเองให้ได้ เวลานี้ ผมกำลังทำหน้าที่ชวนคนมาอยู่ธุดงค์ปีใหม่ และ ติดจานดาวธรรมหรือสื่อธรรมะผ่านจานดาวเทียม ผมตั้งใจจะเอา บุญให้เตี่ยกับแม่ สิ่งที่คุณครูไม่ใหญ่เล่าทำให้ผมกระจ่างแจ้งซาบซึ้ง ผมจะแก้นิสัยตัวเองให้ได้ก่อนที่จะลาโลก และช่วยเตี๋ย ช่วยแม่ ในทุกวิถีทางให้ได้ครับ 81 กฎแห่งกรรม