ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - สมุนไพรปลากะพง นาม วิบูฑฒถา (ตติยา ภฺโค) - หน้าที่ 7
ยาก สุริโย อพุกูคโต อุตโตโน ปลาย อนุตฺถิกา โอภาสนะโตว
อนุการิ วิริยมนุตฺติ ติสุทฺฐิตา เอวา โสภิ ปีรมาหโน เตห
ชมภูมิ เตน วา มุกขุ สงฺฆาย ปฏวิชฺชาโน วามเสน
วิปฺุโนโต ติสุทฺฐิตา เอวมุตฺตู ปจฺจม อุทธาน ปัจจยการปรจฺเจวคฺขนา
วาสน ทุติย นิพฺพานปจฺจวานุสา ตติย มคฺควาอุเจกฺขวณอาเสน
อุปนุนติ เวทิตพุทฯ อุณานา ปน รตติยา ปจฺจิยา ปจฺมิ ยาม
ปฏิจฺจสมุปปา คนโปลโม ฯ ยาม ปฏิโลม ตติย ยาม ปฏิโลม ตติย ยาม
อนุโลมปฏิโลมณฺต วุตฺตํ ตํ สตฺตาสุส โอจ เบน เสา อาสนะ
วุญฺฑิสาส มิตติ รตติ อุปาปาทิ มนสิกา รํ สนฺทา วุตฺตํ ตทา
ทิ ภาวา ยสุ ปจฺจอการปชานนุส จ ปจฺจยกฺขยริกมุสิ จ
อนุภาวีปิโท ปุริมิ เทว อุทานคา ตสส เมน ฯ เอกมวา
โกญฺจาลํ ปจฺยมญฺญ มธํยมญฺญ มนสากลีฯ อิฺชิ ปน
ปาณิปัตรตียา เอก มนสากลีฯ ภาวา ทิยา วิสาหุปนฺนาม
รตฺติยํา ปรมาม ปุหมายํ ปุเรนิวาสํ อนุสริตฺติ มณฑิมายามญฺญ มิตฺตา ภิสา ปน
ปฏิจฺจเวตีปาม ปุริมิเทว อนุสรติฺ มนสิกา วีเสสธิ ปอฉิมยม เผวิห อนุบํ
ปฏิจฺจสมุปปา ปิโยภิฺเป็นวาส อนุตฺตริ มณฑิมายามํ ทิพพกฺขุํ
วีเสสธิ ปอฉิมยม ปฏิจฺจสมุปปา อนุโลมปฏิโลม มนสิกา อวิสํฺธิ อูรโน อุกฺฒิสสติ สพฺพนฺตํ ปญฺญํฯ สพฺพญฺญํ-
ปจฺจยม ปจฺยํญฺฯ ปฏิปรตฺติยํ ดีสํ ยามสํ เอวมํ พระเพณิวัส ลุกฺขนา เอกปลุงนูน นิสสิติต
เอวา วุตฺติ สตุตา ตกฺขา วีสานามสิตํ