วรรณกรรมและปรัชญาจากสมุดปาษากักา : หน้า 430/636

ประโยค-สมุดปาษากักา นาม วินฤกษ์ (ตรวจโดย ภาคโก) หน้าที่ 430 มา ชาตุ โกว โลคสุมนิติ มา กาฬิ โกว สฺโต โลคสุํ ฯ อุปปชฺชาติ อุปปชฌํ ชล ล ฯ อสาส อมฤต อสาส ชน โก วิญฺญูติํ วาททุตโต เม สุนฺ Sath จิ๊วโล เทวาทุตโต อกิจโต โวควา สุปฺป อตฺต คเณ ตผวา อภิ วิฤตวํโล โว ปฬาฎ อนุตฺตโนติ เอญู ปามํ จินฺตติติ อนุตฺตโนํ ปามา โอ อปมึโน อตฺโต อา อาศุช นนฺทิ ปาปกน จิตตน ปวา วิหเรวตาติ วา อตฺโตฯ อวิจินิรียํ ปฏิโทติํ อิห ปน อาสสลาย อติวํวาํ ฯ เกษมมติ ภาน โก เอกโต อุปลิ เอกโต ธมมวาํ ปญฺเขปํ เอโก ฯ เอกโต เทวโต อรมมมวาํ ปิญฺเข เทวฯ วจฺฒ โต อนุสาเวติ สถาํ คาหฤติ ดีติํ สงฺฆํ ภินทิสุสํมิตติ อดเมวํวาํ ตุมฺเมทิดํตุ๚ู ฯ หฤทิ สงฺฆํ ภุนติ ฐิตํ ซํฺษีติํ อรมมวดึติํตฺุโต ฐูวา๚๙ อญฺญ ปุน โย อุปาลิ สงฺฆรํยุ โโ โกํ สงฺฆาริ โกํ โทปํ สฺมงฺโก๚๙ ขาติ โอ โจติํ น ปน อดฺวาคตา สงฺฆโย โกํ๚๙ ภกฺญ โว อุปาลิ ปกตโตฯ สมานํวาสโล สมานํมมาย จิโตฯ สงฺม ภินทติํ เอวา เอตฺโว สงฺฆํ ปกติโ ตํ๚๙