สมุดบันทึกทิกา: วรรณกรรมและความเข้าใจ : หน้า 297/636

ประโยค - สมุดบันทึกทิกา นาม วิญญูภูก (ดติไว ภาโค) - หน้าที่ 297 นิภาขิปติวา ปจุสุสมเมอ จตุที ปจุสุ วิภุษิ สุทธิ์ ปริญฺญิตสุสุ วิหารสุ ปริญฺญาเบโต อบปริญฺญิตสุสุ ปริญฺญาเบาปราหุณาโต เทว เลขทุปบุา ติกา - มหาคูโต โอภากุมุม คุมเพนา วาว วิดยา วา ปฏิญฺจุนฺฐาน นิสิตทิติพุทธ อนโดชโหรเยว วุตฺต-นเยเนว วุตฺติ สมาธิวา อาโรเจดฺพุทฺธา สาเจ อนฺโต โกจิ ภิโญ เกนจิทาว กรณีเมน ดิ ฯานี อาจฺจติติ สา เอส ต์ ปุสสติ สุกฺขา วาสุ สุขํ อาโรเจตุพุทฺธ อานาโรบุนฺดสสุรฺศฺ สตฺ ถิ กรณิยะนฺปี กรณํ อภิณฺฑิอุบติ คุตฺติ.๗ รตฺติฺจินฺโต โหติ เยว วนฺนู คํฺมเมน ปุเรอุเตนเยา คจฺฉติ๗ อเภอ วิทยโต นิภูกนฺติ วา อานคูํ วา ยํ ปฺม์ ปสฺติ ปลสฺติ ตสฺส อาโรเจดฺพุทฺธํ อยํ นิภูกุตตํตสฺ สุกฺขา ปรําหโร อาหํ มหาสมฺโภเจโร อาห๎ มหาปํฺ ฏสสฺ อาโรเจวา นิภูกุตตํอุ โภฺษิณํ เอกาสุํ นิภูกุตฺตสุ ปริหาโรํ อาหารํ อเว๎ อนารฺตํ มานตุํ อนุรํติํ จริวา อภิโต ติสฺสบ อาโรเจดฺพุทฺธํ อํนฺต์ มหาสมฺโภเจโร อาหํ ป๎ยํ ปลสฺติ ตสฺส อาโรเจดฺพุทฺธํ อํนฺต์ นิภูกุตฺตํอุ นิภูกุตฺตํอุฯ