ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค5- มงคลดลกี้ปึง (ทุติยภาคโค) - หน้าที่ 424
ชมพูทักษ์สุดคุณติปิ เอสถานา นาม ๆ
(๕๕๕๕) อรหัต อรหัตนติ อาวุโส สารปฐม ญ วิจิตต์ กตม
นุ โก อาวุโส สารปฐม อรหัตนติ ๆ โอ โอ อาวุโสรากูปะโยธ
โทสุกโย โมกษโย วิจิตต์ อรหุตนติ ๆ
อรหัตสุดปลาด ๆ
(๕๕๕๕) ชมพูทากโก ปริมพุทธโก เอวานุโม เถรสุ
ภาคินุโย ถนบูรพาชโก ๆ รากูปโยตี นินพาน อาคุม
ราโก ขีด ตมุา นิพพานี รากูญโย วิจิตต์ ๆ โดน โมมหกกุยสุจี
เอเสา นัย ๆ โย ปน อมินาวา สุดตน กิเลสสุขยบุตร
นิพพานนติ วทายโย โส วัตถุโพ โกล สิกาสาน บโจย
กิ โอฐโน อุทาภู ปรสรณ์ ๆ อุณจา ออทธิ โอวตติ ๆ
ติโด ปูณิวะโพ โคดุฤกชาญสุต กิมารมุนอนติ ๆ ชานมานโน
นิพพานนติ ๆ กุมีปน โคจตระภูญญา กิเลสา ขีณา
ขนิณุติ ขีณสุมนติ ๆ ขนิณาติ วา ขนิณติ วา น วัตถุปพา
ขีสิสนติ ปน วุฏพุทธติ ๆ กิมนปน เตส อภิเนญสัม โกลสสุ
โคตรภูญาณ กิเลสยค ยรมุนีณ โกริตติ ๆ อานุอา เอาว สุตโต
นิรุตโตโร ภวิสุสติ ๆ มคคุณาเนปนี จติ โอซเทพุพ ฯ
มคคุณาเนปี หิ กิเลสา น ขนิณ ขีสิสนุตติ ๆ วจฉนุติ น ๆ อภิเนญสุยา กิเลสสุญ โอรมมิน โอที ๆ ตสมา
สมปฏิจจาทูมหัด ย อาคุม รากูโโย ขีณนา ติ นิพพานนติ ๆ