พิษภัยของพระพุทธศาสนาในยุคมุสลิม ลมหายใจเข้าออกของพระพุทธศาสนา หน้า 12
หน้าที่ 12 / 29

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับการสูญเสียพระพุทธศาสนาในประเทศอินเดียภายใต้การปกครองของกษัตริย์มุสลิม โดยผู้เขียนได้วิเคราะห์ความสับสนระหว่างพระพุทธศาสนาและศาสนาฮินดู รวมถึงการปฏิบัติตามคำสอนของศาสนาฮินดูที่ทำให้สามารถอยู่รอดได้ยาวนานในช่วงเวลานั้น ข้อเสนอแนะยืนยันว่าการศึกษาและการเข้าถึงความรู้ในพระพุทธศาสนาหายไป ส่งผลให้ชาวพุทธขาดความเข้าใจในหลักคำสอน นำไปสู่การสูญหายอย่างสิ้นเชิงในอินเดียในที่สุด โดยเฉพาะการทำลายมหาวิทยาลัยนาลันทาและวัดวาอารามต่างๆ การที่ศาสนาฮินดูสามารถรักษาสถานภาพได้จึงมาจากการฝังรากลุ่มและพิธีกรรมที่ตั้งไว้ให้กับชุมชนในทุกช่วงของชีวิต ทำให้ยากที่จะถูกทำลายได้ง่าย

หัวข้อประเด็น

- ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในอินเดีย
- การเกิดและการดับของพระพุทธศาสนา
- ศาสนาฮินดูและการรักษาสถานภาพ
- ผลกระทบจากการบุกของมุสลิม
- ความสับสนระหว่างศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๒๒ ลมหายใจเข้าออกของพระพุทธศาสนา ยุทธวิธีของศาสนาฮินดูเข้าเช่นนี้ ชาวพุทธก็ยิ่งสับสน แยกไม่ออก ระหว่างพระพุทธศาสนากับศาสนาอื่น ทั้งที่เป็นชาวพุทธก็เคารพ นับถือกราบไหว้พระพรหม เทพเจ้าต่างๆ เจ้าพ่อเจ้าแม่ต่างๆ ด้วย พระภิกษุสงฆ์เองบางส่วนก็หันไปเอาใจชาวบ้าน เห็นเขานับถือเทพ ต่างๆ เจ้าแม่ต่างๆ ก็เอารูปปั้นของเทพเหล่านั้นมาไว้ในวัด ให้ชาว บ้านกราบไหว้บูชา ที่สุด ชาวบ้านจึงแยกไม่ออก คิดว่าพระพุทธศาสนากับศาสนา ฮินดูก็คือสิ่งเดียวกัน ชาวพุทธแต่เดิมก็กลายเป็นชาวฮินดูไปค่อนตัว แล้ว และต่อมาเมื่อเจอเหตุกระทบครั้งใหญ่คือ ตั้งแต่ประมาณ พ.ศ. ๑๖๐๐ กองทัพมุสลิมบุกเข้ายึดอินเดีย ไล่มาจากทางตอนเหนือและ ประกาศทำลายพระพุทธศาสนา เผาวัดวาอาราม” ฆ่าพระภิกษุสงฆ์ ทั้งมีการให้รางวัลแก่ผู้ที่ตัดศีรษะพระภิกษุสงฆ์มาส่งให้ พระภิกษุ สงฆ์จึงต้องสึก มิฉะนั้นก็ต้องอพยพหลบหนีไป พระพุทธศาสนาซึ่งขณะ นั้นมีแต่พระภิกษุสงฆ์จำนวนน้อยที่รู้จริงในคำสอนของพระพุทธศาสนา แต่ชาวพุทธทั่วไปนั้นขาดความรู้ความเข้าใจอย่างถูกต้อง ดังนั้นเมื่อ พระภิกษุสงฆ์หมด พระพุทธศาสนาก็หมดจากประเทศอินเดียในที่สุด ๗) กองทัพมุสลิมถล่มมหาวิทยาลัยนาลันทา และมหาวิทยาลัยกรมศิล (Vikramasila) ของพุทธ ประมาณปี พ.ศ. ๑๗๔๐ และ ๑๗๔๖ ตามลำดับ, อ้างแล้ว, P.๑๘๗ ๔) Mayeda, Sengaku. (๑๙๙o) History of indian Philosophy, P.๑๘๓ พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ M.D, Ph.D. gg น่าสนใจว่า ในขณะที่พระพุทธศาสนาหมดไปจากอินเดีย อย่างรวดเร็วภายใต้การปกครองของกษัตริย์มุสลิมนั้น ศาสนาฮินดู กลับสามารถรักษาสถานภาพการเป็นศาสนาของคนส่วนใหญ่ของ อินเดียอยู่ได้ตลอดระยะเวลา ๖๕๑ ปี ภายใต้การปกครองของมุสลิม ทั้งนี้เพราะศาสนาฮินดูได้เน้นให้ศาสนิกปฏิบัติตาม คำสอนอย่าง เคร่งครัด ศาสนิกจึงมีความผูกพันกับศาสนาตั้งแต่เกิดจนตาย ทั้ง พิธีกรรมในเวลาเกิด การเรียน การเป็นผู้ใหญ่ การแต่งงาน การมีบุตร การจาริกแสวงบุญ การตาย เทศกาลต่างๆ มีข้อกำหนดให้ศาสนิก ปฏิบัติในวาระโอกาสต่างๆ อย่างละเอียด ศาสนาจึงไม่ได้ฝากอยู่กับ นักบวชเพียงอย่างเดียว แต่เป็นศาสนาที่ประกอบรวมอยู่ในวิถีชีวิต ของชาวบ้าน จึงเป็นเหตุให้ถูกทำลายได้ยาก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More