ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๘ ลมหายใจเข้าออกของพระพุทธศาสนา
ปัญหาธรรมะ กระตุ้นให้เด็กตื่นตัวในการศึกษาธรรมะ ให้วิชาศีล
ธรรมเป็นวิชาที่สนุกน่าสนใจ มีประโยชน์ นำไปใช้ในชีวิตประจำวัน
ได้จริงๆ และช่วยกันพัฒนาคุณภาพครูอาจารย์ผู้สอนวิชาศีลธรรม
ให้มีความรู้ความสามารถและมีความประพฤติที่ดีเป็นแบบอย่างแก่
ศิษย์ได้
พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ M.D., Ph.D.
๒๙
ครูขาดนักเรียน นักเรียนขาดครู สองปัญหาที่ขัดแย้งในตัวเอง
ปัจจุบันโรงเรียนต่างๆ จำนวนมาก ขาดครูผู้มีความรู้มา
สอนวิชาทางพุทธศาสนา ต้องขอให้ครูที่จบการศึกษาทางสาขาอื่น
มาสอนพระพุทธศาสนา ซึ่งหลายท่านก็ทำด้วยใจรักด้วยความทุ่มเท
และทําได้ดีอย่างน่าชมเชย แต่อีกจํานวนไม่น้อยเลยที่จําใจทํา สอน
เพียงพอให้ผ่านไป ทำให้การเรียนการสอนไม่ได้ผลเท่าที่ควร เป็น
เหตุผลหนึ่งที่มีผู้ยกมาอ้างเสมอ เมื่อต้องการให้ถอดวิชาพระพุทธ
ศาสนาออกไปจากระบบการศึกษาในโรงเรียน
นอกจากนี้วัดต่างๆ ในชนบทก็ขาดแคลนพระอาจารย์ผู้มี
ความรู้ความสามารถที่จะอบรมประชาชนจำนวนมาก แต่ในขณะ
เดียวกัน ก็มีพระนักศีกษาที่จบการศึกษาพระปริยัติธรรม มีความรู้
จํานวนไม่น้อยในตัวเมือง โดยเฉพาะในเมืองหลวง เมื่อเรียนจบแล้ว
ไม่มีงานทำ จะสอนบาลี สอนวิชาทางพระพุทธศาสนาก็หานักเรียน
ไม่ค่อยได้ หรือมีผู้รับผิดชอบอยู่แล้ว จึงไม่ได้ใช้วิชาความสามารถ
ของตัวเต็มที่ ที่เบื่อลาสิกขาไปก็มาก
หากสามารถจัดระบบที่สนับสนุนให้พระนักศึกษาที่มีความรู้
ทางพระปริยัติธรรมออกไปทํางานในหัวเมือง โดยมีการประสานงาน
ให้มีการสนับสนุนยกย่องให้กำลังใจแก่ผู้ปฏิบัติหน้าที่ในการเผยแผ่
พระพุทธศาสนา สร้างแรงจูงใจในด้านต่างๆ ให้มากขึ้น ก็คงจะเป็น
ประโยชน์แก่พระพุทธศาสนาไม่น้อย
ครั้งหนึ่งได้เคยพบพระอาจารย์รูปหนึ่งที่อำเภอแก่งคอย
จังหวัดสระบุรี จบการศึกษานักธรรมเอก และเปรียญธรรมประโยค
ชั้นต้น ได้ทุ่มเทสอนพระพุทธศาสนาแก่เยาวชนของชาติอย่างเต็มกำลัง