การหยุดใจในพระพุทธศาสนา รวมพระธรรมเทศนา ๔ หน้า 53
หน้าที่ 53 / 94

สรุปเนื้อหา

บทนี้พูดถึงคำสอนของพระพุทธองค์เกี่ยวกับการหยุดใจ ซึ่งแม้ร่างกายจะเคลื่อนไหว แต่ใจต้องนิ่งและทำงานเพื่อไปสู่ธรรมอรหัต องค์มูลาได้น้อมนำคำสอนนี้ไปปฏิบัติจนสามารถบรรลุธรรมได้ในที่สุด แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการพัฒนาสติและการหยุดใจในการศึกษาธรรม.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการหยุดใจ
-การปฏิบัติธรรม
-การบรรลุธรรมอรหัต
-พระพุทธวจนะ
-บทบาทขององค์มูลา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

53 รวมพระธรรมเทคนิค ๕ พระพุทธองค์ตรัสตอบว่า “เราหยุดแล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด” คำว่า “หยุด” คำๆ นี้สำคัญนัก เพราะพระองค์ตรัสกับองค์มูลา ในขณะทีทรงดำเนินอยู่ว่า พระองค์หยุดแล้ว ท่านหมายเอาใจของท่านว่าหยุดแล้ว แม้ร่างกายจะเคลื่อนไหว แต่ใจนั่นหยุดนิ่งอยู่ภายใน หยุดสนท thesอีที่ศูนย์กลางกาย เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับกายธรรมอรหัต องค์มูลาเป็นคนมีปัญญาจึงคิดได้ ในที่สุดก็อบวช มีชีวิตใหม่ในเพศสมณะ เป็นชีวิตใหม่ที่สดใกว่าเดิม บวงแล้วท่านก็เรียนเรื่องหยุดอย่างเดียว ทำใจหยุดนิ่งทั้งวันทั้งคืน ในไม่ช้าก็ได้บรรลุธรรมอรหัต เป็นพระอรหันต์ ท่านได้เปล่งอุทานว่า “ผู้ใดเมื่อก่อนประมาณ ภายหลังกลับไม่ประมาณ เขายอมยังโลกนี้ให้สว่าง ดูพระฉันท์พันแล้วจากเมฆ ฉะนั้น ผู้ใดทำฌาปนกิจแล้ว ย่อมกำจัดได้ด้วยกุศล เขายอมยังโลกนี้ให้สว่าง ดูพระฉันท์พันแล้วจากเมฆ ฉะนั้น”
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More