การต่อสู้ของมาสิทธและพระราชาที่ ๗ รวมพระธรรมเทศนา ๔ หน้า 68
หน้าที่ 68 / 94

สรุปเนื้อหา

เรื่องเล่าของมาสิทธที่แม้จะได้รับบาดเจ็บจากพิษของลูกรก แต่ก็ยังสามารถนำกองทัพไปสู้กับพระราชาที่ ๗ จนพิชิตได้แล้วจับพระราชาเป็นเชลย ก่อนมาสิทธจะหมดลมหายใจได้ขอให้พระราชาปล่อยแม่ทัพและบำเพ็ญธรรมเพื่อประชาชน แสดงให้เห็นถึงความเอื้อเฟื้อและจิตวิญญาณของนักรบที่เสียสละเพื่อส่วนรวม โดยไม่ให้ลงโทษท่านแม่ทัพ

หัวข้อประเด็น

-มาสิทธและความกล้าหาญ
-พระราชาที่ ๗
-การเสียสละของวีรบุรุษ
-การปกครองโดยธรรม
-บทเรียนจากประวัติศาสตร์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

68 รวมพระธรรมเทคนิค ๕ แม้มาสิทธจะได้รับความเจ็บปวด เพราะพิษรายของลูกรก แต่ก็สู้ความทน บุกทะลวงกองทัพหลวงของพระราชาองค์ที่ ๗ จนได้รับชัยชนะ แล้วจับพระราชามาเป็นเชลย เมื่อบรรลุราชกิจกลับเข้าเฝ้าพระเจ้าพรหม ทัศด้วยความเหนื่อยอ่อน นอนลงที่หน้าพระลานหลวงพระราชิรเดชจออกมาดูอาการของมาสิทธ ทรงมีอาจจะกลั้นน้ำพระเนตรไว้ได้ แต่ได้โทมนัส คำครวญอยู่ บัดนั้นมาสิทธรู้ว่าพระราชาทรงพิธีโรร พระราชาทั้ง ๗ จึงทูลว่า “ข้าแต่มหาราชผู้เจริญ พระองค์อย่าได้ว่า พระราชาทั้ง ๗ เลย ทรงให้ถวายสติปัญญาแล้วปล่อย ไปเถิด อิสริยศที่จะพิงประชานแก่ข้าพระบาท ทรง มอบให้แก่ท่านแม่ทัพเถิด และอย่าได้ลงโทษท่านแม่ทัพ เพราะเหตุที่ข้าพระบาทต้องได้รับบาดเจ็บเลย ขอพระองค์จงตั้งใจบำเพ็ญทาน ศีล ภาวนา และ ครองราชสมบัติโดยธรรมเถิด” เมื่อล่าวจบก็สิ้นใจ พระรมาศดาจึงได้ตรัสว่า **“ภิญญ์ บังติตในกล่อนไม่ถือ กำเนิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน ได้กระทำความ**
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More