การส่งสอนเวไนยสัตว์สู่พระนิพพาน รวมพระธรรมเทศนา ๔ หน้า 16
หน้าที่ 16 / 94

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการส่งสอนเวไนยสัตว์ให้ข้ามวัฏฏสงสารไปถึงพระนิพพาน โดยเน้นความสำคัญของการพบถลยานมิตรมิรา ซึ่งเป็นผู้ที่จะช่วยเสริมสร้างบุญและกุศลให้กับชีวิตของเราไม่ได้ง่าย บุคคลที่เป็นถลยานมิตรมิราจะต้องมีความเคารพ อ่อนน้อมถ่อมตน และมีคุณธรรมที่จะชี้แนะในทางที่ถูกต้อง หากเรามีโอกาสคบหากับคนที่มีคุณธรรมเช่นนี้ เราจะได้อานิสงส์ที่มีค่า ไม่ว่าจะเป็นนักปราชญ์หรือบุคคลธรรมดาก็ตาม พระพุทธองค์ได้ทรงสรรเสริญความเป็นผู้มถลยานมิตรอย่างสูง

หัวข้อประเด็น

-การส่งสอนเวไนยสัตว์
-ความสำคัญของถลยานมิตร
-การลดกิเลสและยอมรับผู้อื่น
-คุณธรรมในชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

16 รวมพระธรรมเทคนิค ๕ แนะนำส่งสอนเวไนยสัตว์ให้ข้ามวัฏฏสงสาร ไปถึงฝังแห่งพระนิพพาน บุคคลใดมีถลยานมิตรมิรา ชื่อว่าเป็นผู้มีบุญที่ส่งสมไว้แล้ว การที่จะได้พบกับถลยานมิตรมิรา สักคน ไม่ใช่เรื่องง่าย บุคคลนั้นจะต้องเป็นผู้มีความเคารพ อ่อนน้อมถ่อมตน ยอมที่จะให้ผู้อื่นตักเตือน ชี้แนะข้อตกพร่อง ต้องลดกิเลสคุณะ พร้อมที่จะรับฟังความคิดเห็นของบุคคลทุกระดับ ไม่ว่าจะเป็นผู้เหนือกว่าเรา เสมอกับเรา หรือด้อยกว่าของเรา เพราะถลยานมิตนั้นอาจเป็นคนธรรมดา เป็นนักปราชญ์ หรือเป็นบัณฑิตก็ได้ หากรู่ว่าเขาเป็นคนดี มีคุณธรรม แนะนำแต่เรื่องที่เป็นบุญเป็นกุศล สามารถชี้หนทางสวรรค์ ปิ่นราก และยกใจขึ้นสู่พระนิพพานได้ เราก็ควรคบบุคคลเช่นนั้น เพราะเป็นบุคคลที่หาได้ยากในโลก พระพุทธองค์ทรงสรรเสริญความเป็นผู้มถลยานมิตร พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา สมัยที่ยังอยู่ในระหว่างการสร้างบารมี ท่านได้เกิดเป็นพราหมณ์ชื่อ “โถติบะ” มีเพื่อนเป็นช่างปั้นหม้อ ชื่อว่า “มฤกิภาระ” แม้จะเกิดมามีฐานะแงสังคมที่แตกต่างกัน แต่ทั้งสอง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More