พระธรรมเทคนิค ๔ : หน้า 88/94

88 รวมพระธรรมเทคนา ๔ ท่านจะสละลิกนึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นอามน้อย เสมอ มีโจทย์พันกับพระรัตนตรัยตลอดเวลา ได้สั่งสม มหากุลด้วยการเจริญพุทธานุสติ ทำให้ท่านมีอุปนิสัย ของการบรรลุมรรคผลนิพพาน แต่เมื่อชาตินิ่ง ท่านได้ไปเกิดในยุคที่ไม่มีพระ สัมมาสัมพุทธเจ้า ที่เรียกว่า “กาลวิบัติ” คือช่วงเวลา ที่วงเปล่าจากพระพุทธศาสนา ไม่มีพระสัมมาสัม- พุทธเจ้าเสด็จมาบิติในโลก มนุษย์ในยุคนี้จึงหมด โอกาสที่จะรู้จักพระพุทธศาสนา มีได้รับรสแห่งพระ สัทธรรม ถ้าใครไปเกิดในยุคนัน ก็เท่ากับว่าเกิดมาเปล่า ประโยชน์ หาแก่นสารอันแท้จริงในชีวิตไม่ได้ ในยุคนั้น ท่านได้เกิดในตระกูลของพระมหาม ในเมืองที่มีความเจริญรุ่งเรื่องแห่งหนึ่ง พอเจริญวัยขึ้น ก็ได้ศึกษา ศิลปวิทยา จนประสบความสำเร็จ แต่เนื่อง จากท่านเป็นผู้ที่สั่งสมบุญก่ามาดี จึงมีดวงปัญญามอง เห็นว่าความรู้ที่ตนมีอยู่นั้น หาแก่นสารอะไรไม่ได้ แล้ว ยังเป็นทางมาแห่งบาปอกุศล ยากที่จะประกอบอาชีพ ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ได้ ท่านจึงได้ละกุศลรรษาออกบวชเป็นภิกษie