การเดินทางข้ามทะเลทราย : หน้า 73/94

73 รวมพระธรรมเทคนนา 5 สมยหนึ่ง ในเมืองพาราณสี เราเกิดเป็นพ่อค้า ได้บรรทุกสินค้าไปขายยังต่างเมือง เราได้ชักชวนเธอ และวิริวาอีก 500 คนไปด้วย ในการเดินทางต้องข้ามทะเลทรายเป็นระยะทางถึง 60 โยชน์ ในตอนกลางวันทะเลทรายร้อนระอุมาก จึงต้องหยุดพักผ่อน แล้วเดินทางในเวลาตกกลางคืน เมื่อเราและวิริวาเดินทางรอนแรมไปใกล้จะถึงจุดหมายแล้ว เหลืออีกเพียง 1 โยชน์เท่านั้น ซึ่งถ้าใช้เวลาเดินทางเพียงคืนเดียว ก็จะข้ามพ้นเขตทะเลทรายไปได้ ครั้นถึงเวลาตกกลางคืน เราก็ออกเดินทางกัน โดยให้เธอเป็นคนนำทาง สังเกตติศาลาดวงดาว เธอได้ผลอผลกลับไปด้วยความอ่อนเพลีย กองเกวียนทั้งหมดจงหลงทาง เช้าวันรุ่งขึ้นก็เดินวนกลับมาที่เดิม บริวารทั้งหมดรู้สึกอ่อนล้าและหัวใจโหยกันมาก เพราะขาดน้ำต่างพากันท้อแท้ไปตามๆ กัน เราเห็นดังนั้น จึงคิดว่าถ้าหากเราละความเพียรเสียอีกคนหนึ่ง หมู่คณะก็จะถึงแก่ความตายกันหมด เราออกเดินสำรวจดูบริเวณรอบๆ นั้นกับเธอ พบว่า มีหญ้าแพรกกองหนึ่งอยู่ เพราะได้รับความชื้น