พระธรรมเทคนิค ๔: การต่อสู้ของม้าสินธร รวมพระธรรมเทศนา ๔ หน้า 67
หน้าที่ 67 / 94

สรุปเนื้อหา

บทที่ ๔ นำเสนอเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับม้าสินธรที่บาดเจ็บ แต่กลับมีความสามารถในการต่อสู้เพื่อรักษาอาณาจักร โดยนำเสนอถึงความสำคัญของความเพียรพยายาม ในบริบทของการต่อสู้ในฐานะของอาชาไนยที่สามารถเปลี่ยนแปลงผลสืบเนื่องจากการต่อสู้ได้ แม้ในสภาพที่ยากลำบาก จึงสะท้อนว่าแม้มีสถานการณ์ที่ดูไม่หวังหรือหมดกำลังใจ ม้าสินธรยังไม่ทำให้ความพยายามนั้นเสียไป

หัวข้อประเด็น

-การต่อสู้ของม้าสินธร
-ความเพียรพยายาม
-บทบาทของแม่ทัพ
-การเปลี่ยนแปลงในสนามรบ
-ความสำคัญของการมีความหวัง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

67 รวมพระธรรมเทคนา ๔ จงให้นอนอยู่ที่หน้าประตูพระราชวัง ปลดเกราะออกเพื่อจะผูกเกราะให้กับม้าตัวอื่น ม้าสินธรรู้ว่าไม่มีม้าตัวไหน หรือแม้ม้าทั้งชมพูวีร Benny สามารถจะทำลายกองทัพที่ ๗ ซึ่งเป็นทัพที่แข็งแกร่งได้ นั่นหมายถึงว่า ความเพียรที่เราได้กระทำไว้ทั้งหมดย่อมสุขเปล่า และแม่ทัพม้านี้ก็จักต้องตายในสนามรบ พระเจ้าพรหมทัตก็จะตายอยู่ในรงมือของศัตรูราชวงศ์ก็จะถึงกาลอวสาน ฉะนั้นทั้งๆ ที่ยังนอนบาดเจ็บอยู่นั่น ม้าสินธรได้กล่าวกับแม่ทัพว่า “ท่านแม่ทัพ ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงยิ่งนัก นอกจากเราแล้ว ม้าตัวอื่นที่จะสามารถชมชนะนั้นย่อมไม่มี เราจะไม่ทำสิ่งที่เราได้เพรียงพยายามทำไปแล้วให้เสียหายท่านจงพยุ่งเราลูกขึ้น แล้วผูกเกราะให้เราเดิน” แล้วได้กล่าวว่าคาถานี้ว่า “ม้าสินธรอาชาไนยลูกคระแตงแล้ว แม่นอนตะแคงอยู่ข้างเดียว ก็ยังประเสริฐกว่าสามทั้งหลาย แม่ทัพท่านจสงเกราะให้เราออกบรรดิ์”
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More