ข้อความต้นฉบับในหน้า
5) โทษเบาที่สุด หากเกิดเป็นมนุษย์ ย่อมเป็นบาป
อนิสสงข์ของการรักษาศีล
อนิสสงข์ คือ ผลดีที่เกิดขึ้นต่อเนื่องไม่ขาดสาย ผู้รักษาศีล ย่อมมีอานิสงส์มากมาย หรืออย่างน้อยที่สุด ก็เป็นความสุขใจในการดำรงชีวิตในโลกปัจจุบัน ยิ่งกว่านั้น ย่อมเป็นปัจจัยให้มรรคผลนิพพาน หรือแม้่งไม่ได้พานสมมติ การรักษาศีลย่อมมีผลให้เกิดอานิสงค์ในโลกไปแล้ว
๑. อานิสงค์ของการไม่ฆ่าสัตว์ด้วยอดีต ๗ ประการ คือ
๑) มีร่างกายสมบูรณ์ ไม่เจ็บป่วย
๒) เป็นคนแก่กล้า ประเปรียว ว่องไว มีศักยภาพมาก
๓) ผิวพรรณเปล่งปลั่งสดใส ไม่เครียดหมอง
๔) เป็นคนอ่อนโยน มีวาจาไพเราะ เป็นเสน่ห์แก่คนทั้งหลาย
๕) ศัตรูทำร้ายไม่ได้ ปลุกมาฆ่าตาย
๖) มีโรคภัยเบียดเบียนน้อย
๗) ย่อมเป็นผู้มีอายุยืน
๒. อานิสงค์ของการไม่ลักทรัพย์ มีอานิสงส์โดยงน ๗ ประการ คือ
๑) ย่อมมีทรัพย์สมบัติ มาก
๒) แสดงทรัพย์โดยชอบธรรมได้โดยง่าย
๓) โทษทรัพย์ที่ได้แล้วอ่อนยยิ่งน่ากลัว
๔) สมบัติไม่จิบายเพราะโจรภัย อัคคีภัย อุทุกภัย เป็นต้น
๕) ย่อมได้เรีรทรัพย์
๖) ย่อมไม่ได้ยินและไม่รู้ว่าหาย "ไม่มี"
๗) อยู่ที่ไหนย่อมนินสุข เพราะไม่มีใครเบียดเบียน
๓. อานิสงข์ของการไม่ประพฤติผิดในกาม มีอานิสงส์โดยงน ๗ ประการ คือ
๑) ไม่มีศัตรูเบียดเบียน