ข้อความต้นฉบับในหน้า
ศีล ๔ คืออะไร
ศีล ๔ คือ ข้อปฏิบัติสำหรับฝึกตนหรือพัฒนาตนให้ดีขึ้นไป โดยจะรักษาในบางโอกาส หรือผู้ใดมีศรัทธาจะรักษาประจำก็ได้ เช่น แม้จะรักษาประจำ
ทำไมจึงต้องรักษาศีล ๔
พระสัมมาสัมพุทธเจาทรงปรารภณาจะชี้ทางสะดวกในการปฏิบัติธรรม เพื่อความหมด กลสารเข้าพบหาแก่อกของพระองค์จึงทรงให้รักษาศีล ๔ หรืออุโบสถศิล ในวันพระ ในระหว่าง เข้าพรรษา ในโอกาศการอยู่ดูดี หรือในโอกาสใดโอกาสหนึ่งที่กำหนดขึ้นตามความเหมาะสม ถ้าจะถามว่า การรักษาศีล ๔ เป็นทางสะดวกสุขภาพเป็นผู้หมดกิเลสอย่างไร ก่อนอื่น ข้อให้พิจารณาสิ่งที่เพิ่มขึ้นจากศีล ๕ และข้อที่มีการเปลี่ยนแปลงเสียก่อน ดังนี้
ศีลข้อ ๓ ในศีล ๔ มีใจความว่า อะพะมะจะริยะ เวรมะณะ หมายถึง เจตนาเครื่อง งดเว้นจากกรรมอันเป็นบาปกิริยาต่อพหงส์หรือใช้พูดง่าย ๆ ว่า อยู่เย็นพรม ไม่เกี่ยวข้อง เรื่องเพศ เป็นการหยุดใจสูงขึ้น และให้ลงเต็มที่ เพื่อจะได้โอกาสปฏิบัติ และพิจารณา ธรรมให้อยู่ดิ่ง ขึ้น
ศีลข้อ ๔ คือ วิกา-ละโภะชา เวรมะณะ หมายถึง เจตนาเครื่องงดเว้นจากการบิโลก โภชนาในเวลาวิกา คือ ตั้งแต่เที่ยงแล้วจนจบสัปดาห์นะใหม่ ไพถะแนทางพระพุทธศาสนา พิจารณาเห็นว่า อาหารมื้อเข้าใช้ประโยชน์ ในการชอบแชร ร่างกายที่สาหรอ อาหารมื้อเวลากิน ใช้ประโยชน์ในการสร้างกำลังกล้ามเนื้อและการเจริญเติบโต ส่วนอาหารอื่นยืนจะกลายเป็นเครื่องบำบุกกบาล โดยเฉพาะอย่างที่ได้ทำงานหนัก ดังนั้น จึงควรงดอาหารมือเย็น
ศีลข้อ ๗ คือ นั่งจะดีว่าวิตะ วิตุกะสะนะนะ มาลาคณะ วิลนะนะ ตาระนะนะ มันทะนะ วิกุละนันทิว่าเวรมะณะ หมายถึง เจตนาเครื่องงดเว้นจากการอุ้มร่า ขับร้อง ประโคมดนตรี ดูการละเล่นต่าง ๆ อันเป็นขีข้าทำก็กลูก ตลอดจนลูปไล้ ที่แลประดับตกแต่งร่างกายด้วยดอกไม้ของหอม เครื่องย้อม เครื่องทา ถ้ารักษาศีลข้อ ๗ ก็จะป้องกัน กามกริบ ได้วิธีหนึ่ง
ศีลข้อ ๘ คือ อุจาจสะยะนะ มะหาสะยะนะ เวรมะณะ หมายถึง เจตนา เครื่องงดเว้นจากการนอนที่นอนอันใหญ่โต ภายในฉันด้วยนุ่นและสำลี การนอนที่อนุโมท มุ่งทำให้นอน ไม่อยากตื่น ในที่สุดกามจะกำเริบกันอาเหมือนกัน