ข้อความต้นฉบับในหน้า
ลำดับต่อไป คณะราษฏรได้พากันไปหานาง วัดเทส (หญิงงามเมือง) นางวัฒนาทาสจึงกล่าวถึงความสงสัยในธรรมนองตว่า
วันหนึ่งใกล้เวลาที่จะปิดประชุมพระนคร ตนได้กล่าวขวัญชายนชดสนผู้หนึ่งกบชอบสาวของชายผู้นั้น
ซึ่งกลับเข้าเมืองในเวลานั้นมา ตนได้กล่าวขวัญด้วยเข้าใจผิดว่าชายเป็นทรราชของชายนั้น
พวกราชฏรจึ่งคัดค้าน และขอจารูธรรของนายประดุทเหมือนเช่นเคย
ลำดับต่อไป คณะราษฏรได้พากันไปหานาง วันเทส(หญิงงามเมือง) นางวัฒนาทาสจึง
กล่าวถึงความสงสัยธรรมนองว่า ครั้งหนึ่งพระอินทรเคยนแปลงเพศเป็นชายหนุ่มมาหานาง
ได้ให้ทรัพย์แก่นางไว้จำนวนหนึ่ง และสัญญาว่าจะมาหานางอีก แต่แล้วพระอินทร์ก็หายไป
เป็นเวลาถึง ๓ ปี นางเผ่าเคยโดยไม่งอรับสิ่งใดจากชายอื่นด้วยเกรงว่าจะขาด ครั้งบัดนี้นาง
ยกถอนลง จิ่งไปหาอาฏานิดให้ดลสันนิษฐขา ต่อสูตรอธิบายร้ายจากชายอันใด
จรินตกำลังในวันเดียวกันก็มีชายคนหนึ่งมาหานาง ทันใดนั่นพระอินทร์ก็แสดงพระองค์ให้ปรากฏ
นางจึงมได้ติดต่อและรับทรัพย์จากชายผู้นั้น พระอินทร์จึงกลายเป็นพระอินทร์ตามเดิม
แล้วเหาะไปบนอากาศ พลางกล่าวว่า เราเป็นรัษากษัตย์ แล้วนัดดาใฝ่ฝันแว่ว ตกลงมาเต็มบ้าน
ของนาง ด้วยเหตุนี้ นางวัฒนาทาสจึงกล่าวสัยว่า ศีลของนางจะไม่บริสุทธิ์ พวกราชฏรดูค้างนาว่า
ไม่เป็นไร แล้วอาจธรรมนั้น ซึ่งได้รเผยรายละเอียดเหมือนที่จดจำจากทุกคน
เมื่อราชฏรดูธรรมนองนั้นแล้ว จึงนำไปถวายพระเจ้ากลศรีทรงราชกรบูลเรื่อง
ความสงสัยในศีล ๕ ของคุณเหล่านี้ ให้ทราบตราบทุกประการ พระเจ้ากลศรีทรงโสมันต์เป็น
อย่างยิ่ง แล้วทรงสมาทานศีล ๕ ประการให้รู้อยู่ผุดผ่อง ดำเนินในพระอาณาเขต
ของพระองค์ ทำให้พิธีบูชาธรรมาฤทธิบูรณ์
เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสถ พระธรรมเทศนาครั้งจากแล้ว ทรงประชุมชาดกว่าม
นางวัฒนาทาสในคราวนั้น คือ นางอุบลวณิชานารี
นายประดุท คือ พระปุณณเณร
อำมาตย์วัดนา คือ พระจักจานนะ
อำมาตย์ผูงดงาม คือ พระโมคลนาย
เศรษฐี คือ พระสาริบุญรอด
นายสาริ คือ พระอธุธุก
พราหมณ์ปู่โรหา คือ พระมหากัสปะ
มหาอรุณา คือ พระอานนท์พุทธอุปชา
พระอัฐมสี คือนางพิมพายโลธรา
พระราชมารดา คือ พระนางศิริมหามาย
ส่วนพระเจ้าญี่ปุ่นโชโทะ คือ เราคาดด