การบวชและการเปลี่ยนแปลงชีวิต : หน้า 51/128

“การรอคอยของเราผ่านไปเรื่อย ๆ จนรู้สึกหมดหวังว่าคงไม่มีคนมาชวน เราจึงเข้าห้องพระไป อธิษฐานขอหลวงปู่วัดปากน้ำว่า ลูกอยากบวชจริง ๆ ขอให้ลูกได้ไปบวช ซึ่งหลังจากที่อธิษฐานได้ ไม่นาน ลูกชายคนเล็กก็มาบอกว่า เขาต้องไปวัดพระธรรมกาย เพราะเข้าร่วมโครงการเด็กดี V-Star พอเรารู้ตรงนี้ จึงติดต่อไปที่ครูของลูกชาย เขาจึงรีบประสานงานพาเราไปบวชอุบาสิกาแก้วที่ศูนย์ อบรมเยาวชน จ.นครราชสีมา ซึ่งห่างจากบ้านเพียง 6 กิโลเมตรเท่านั้น ๗ “ช่วงบวชเป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขมากอย่างที่ไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อน เราไม่เครียด ปลอดกังวล อย่างที่ไม่เคยเป็น มีโอกาสได้รักษาศีล ๘ นั่งสมาธิ ใจเราสงบเยือกเย็นขึ้นมาก จนเรารู้สึกว่า การที่ คนเราจะมีความสุขได้ ไม่ได้อยู่ที่เงิน แต่มันอยู่ที่การมีชีวิตที่เรียบง่าย ปล่อยวาง และทำใจให้สงบ พอจบโครงการนี้ เราจึงขออาสาพระอาจารย์มาเป็นผู้นำบุญ ทำหน้าที่ชวนคนบวช เพราะเรามี ความคิดว่า เรามีชีวิตใหม่ขึ้นมาได้ก็เพราะโครงการนี้ เราอยากจะออกไปชวนคนที่ยังทุกข์ ยังก่อบาปสร้างกรรม ให้มาพบธรรมะ จากนั้นเราก็ช่วยเขาลุยทำหน้าที่ชวนคนบวชพระแสนรูปรุ่นเข้าพรรษาได้ ๕๐ กว่าคน.... และจากตรงนี้เอง...ปัญหาครอบครัวของเธอกำลังจะถูกแก้..!! “ด้วยความที่เราเข้าใจธรรมะ เราจึงนำธรรมะเข้ามาแก้ปัญหาชีวิต โดยการเรียกลูกชายของ เรามาคุย โดยบอกเขาว่า แม่ขอโทษและก็ขออโหสิกับลูกด้วยที่ดุด่า ทำให้ลูกน้อยใจ แล้วเราก็ให้ลูก กราบขอขมาอโหสิกรรมกับเราที่เขาเป็นลูกที่เกเร เราสองแม่ลูกคุยกันว่า ภพชาติก่อน ๆ เราอาจจะมี วิบากร่วมกันมา ที่ต้องมาทำให้อีกฝ่ายหนึ่งเสียใจตลอดเวลาที่ผ่านมา ก็อโหสิกัน แล้วมาเริ่มต้น