ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๐๖
สายตาคู่ที่สองมองตาม
ความคิดของผมยามนี้ ไม่ว่าง
ผมคิดว่าตอนนี้ในหัวใจของใครคนหนึ่งกำลังอบอุ่นกับความทรงจำในกุฏิหลังนั้น...กุฏิคุณยาย
ความทรงจำของผมหวนกลับมา เมื่อเท้าทั้งสองเดินมาถึงอาคารยามา นึกถึงเรื่องที่หลวงพ่อเล่าถึง
คุณยายให้ฟัง
เมื่อหลวงพ่อเห็นคุณยายอบรมเด็ก ๆ ให้ช่วยกันดูแลความสะอาดเรียบร้อยของครัวในอาคาร
ยามาแห่งนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง กลัวว่างานหยาบที่คุณยายทำอยู่นี้จะเข้าไปกระทบงานละเอียด
ทางใจเวลาที่คุณยายนั่งสมาธิ
แล้วหลวงพ่อก็หมดห่วงเมื่อคุณยายบอกว่า ไม่ได้เข้าไปกระทบ เพราะเมื่อถึงเวลานั่งหลับตา ยาย
ไม่ติดอะไรหรือเอาอะไรเข้าไปไว้ในใจเลย ยายวางทุกอย่างไว้ข้างนอกหมด เวลานั้นใจของยาย...ว่าง
หนึ่งใจ
เมื่อทบทวนแล้วพบว่า ชีวิตคนเรานั้นเกี่ยวข้องกับคำสองคำนี้ ว่าง กับ ไม่ว่าง
บางช่วงว่าง บางช่วงไม่ว่าง ช่วงไหนควรว่างหรือไม่ว่าง อยู่ที่เรารู้จักจัดวางลำดับก่อนหลัง
ควรว่างจากอบายมุข แต่ไม่ว่างจากการสร้างบารมี
เมื่อเหนื่อย หนัก ท้อ ปล่อยวางให้ใจว่าง ดึงพลังจากภายในขึ้นมาใช้
ความสุขสว่างที่เกิดขึ้นจากใจที่โล่งว่างนี้
คือพลังสำคัญของชีวิตการสร้างบารมี
เมื่อใจว่าง วางใจถูกที่
จากที่มีแต่ความว่างก็จะเริ่ม....ไม่ว่าง 2
http://www.facebook.com/cokekrub www.banyaibook.com