การฝึกสมาธิและการเข้าถึงดวงปฐมมรรค : หน้า 101/116

ตรกลางนี้ไปเรื่อยๆ ใจจะปรับจดหยุดดูถูกส่วน เกิดการตกคุยและเกิดงวงสวมขึ้นมาหนทีที่ ดวงจันทร์ว่า “ดวงธรรม” หรือ “ดวงปฐมมรรค” อันเป็นประตูบ่อนต้นที่จะเปิดไปสู่นกทางแห่ง มรรคผลนิพพาน การระลึกถึงมิติสภาพสามารถทำได้ในทุกแห่ง ทุกที่ ทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือ ขณะทำภารกิจใดๆ ขอแนะนํา คือ ต้องทำให้สม่ําเสมอเป็น ประจําทำเรื่อยๆ ทำอย่างสบายๆ ไม่รีบร้อน ไม่บีบคั้น เมื่อเริ่มจากบังสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ ศูนย์กลางกายที่เดียว ไม่ว่าจะอยู่ในวิปัสสนาใด ก็คิดว่า ยืนก็เดินก็เดิน ก็อยากๆดี เดินก็เดิน นอนก็เดินก็อย่าอายฐานที่ตั้งจิตไว้จะเป็นอิสระ ให้ตั้งใจบริกรรมภาวนา พร้อมกันก็ถึงบริการมิติเบนแล้วใดก็ตามในที่สุดจิตจะบังอีบมิบเ่อมรำมิตรเป็น ดวงแล้วใสควบคู่ตลอดไป ๔. เมื่อเลิกจากบังสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ ศูนย์กลางกายเทเดียว ไม่ว่าจะอยู่ในวิปัสสนาใด ก็คิดว่า ยืนก็เดินก็เดิน ก็อย่ากลัวฐานที่ตั้งจิตไว้จะเป็นอิสระ ให้ตั้งใจบริกรรมภาวนา พร้อมกันก็ถึงบริการมิติเบนแล้วใดก็ตามในที่สุดจิตจะบังอีบมิบเ่อมรำมิตรเป็น ดวงแล้วใสควบคู่ตลอดไป ๕. มิติต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้ามีเกิดขึ้นแล้วขายไปไมต้องตามหา ให้ความประคองใจต่อไปตามปกติในที่สุดเมื่อจิตสงบ มิตรย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิเริ่มต้นที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้ควร เมื่อซักซ้อมปฏิบัติต่อเนก ไม่ทอดทิ้ง จนได้ดงดงมุมรมนีแล้ว ก็ให้มั่นประคองรักษาดวงปฐมมรรค นั้นไว้ตลอดชีวิต ดวงตนอยู่ในสิละธรรมอันดี ย่อมเป็นหลักประกันได้ว่า พึงจะของชีวิตที่ถูกต้องดีงาม จะส่งผลให้เป็นผู้มีความสุข ความเจริญ ทั่งใน ภาพชาติในและพาชาติหน้า หากสามารถแนะนำต่อ ๆ กันไป ขยายไปยัง เหล่านมนุษย์ชาติ อย่างไม่จำกัดเชื้อชาติ คศนา และเผ่าพันธุ์ สันติสุขอันเป็นมูลที่ทุกคนไฟฝัน ก็อุบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน