ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒
ปฏิกิริยา
เรื่อง : พระนพเสนีสุวรรณวิริยะ ปณฺฒสาโร ป.๙ / พระมหาวีระ ธนฺฒมสาโร ป.๙ / ภาพประกอบ : กองพุทธศิลป์
อุปกขาบารมี
ใจหยุดคือที่สุดของอุปกขา
“แผ่นดินย่อมวางเฉยต่อของที่สะอาดและไม่สะอาดซึ่งเขาทั้งลงไป เว้นขาดจากความโกรธและความยินดีต่อสิ่งทั้งสองนั้น ฉันใด แม้ท่านก็ควรเป็นประดุจตราชูในสุขและทุกข์ในกาลทุกเมื่อฉันนั้น เมื่อถึงความเป็นอุปกขาบารมีแล้ว จักบรรลุพระสัมโพธิญาณ”
หลังจากที่ได้ศึกษาราวการสร้างบารมีของพระโพธิสัตว์มาจนแล้ว ตั้งแต่ ทานบารมี เพื่อกำจัดความโลภ ความตระหนี่เนียม ศีลบารมี กำจัดความหยาบ ควมร้าย ความประพฤติที่ไม่เรียบร้อย ด้วยความดี ควรไม่เดือดร้อนเพราะความไม่ดีของเราเลย เนกขัมมบารมี กำจัดความรักอ้ายงาม ความข้องอยู่ในบากบั่นหลายเป็นตายอย่างไรจะไม่ยอมเป็นทาสมาขอขาดปัญญาบารมี มุ่งกำจัดความไม่รู้ กำจัดความโลภ กำจัดกิเลสที่คอยกัดอาณาจักรของตนเองแล้ว วิริยบารมี มุ่งกำจัดความเท็จ ท้อถอย คความเกียจคร้าน ด้วยความตั้งใจว่าจะยอมตายแต่จะไม่ยอมนับแพ้ ขันติบารมี กำจัดความหวั่นไหว ความมืดไปให้มันคงดงามที่มิดซึ่งที่มา กระแสลมที่ เพื่อกำจัดความเป็นคนโล้นไม่กลัวความจริง อธิษฐานบารมี กำจัดความไม่มั่นคงต่อเป้าหมายการสร้างบารมี เมตตาบารมี กำจัดความคิดมุ่งร้าย ความโกรธเคือง